ریزش مو از جمله شایع‌ترین مشکلاتی است که عموم مردم با آن مواجه می‌شوند. مو در تمام نقاط بدن که دارای پوست است رشد می‌کند. بنابرین ریزش مو نیز در تمام قسمت‌های مختلف بدن می‌تواند رخ دهد، مانند سر، مژه ها، ابروها، و سایر نقاط بدن. در این مطلب به 10 علت رایج ریزش مو اشاره می کنیم.
تعداد فولیکول‌های مو در ناحیه سر حدود 100 هزار تا 150 هزار عدد است. بنابراین جدا شدن تعدادی از این موها هنگام شانه کردن مو نگران‌کننده نیست. برای آنکه بدانید آیا به بیماری ریزش مو مبتلا هستید 100 تارموی خود را که در یک نقطه متمرکز هستند جدا کنید اگر بیشتر از 10 تار مو از بین آن‌ها راحت جدا می‌شود احتمال بیماری ریزش مو وجود دارد.
قبل از آنکه اقدام به مصرف هرگونه دارو، مکمل، یا رژیم غذایی کنید باید ابتدا علت آن را پیدا کنید. چراکه نوع درمان ریزش مو بسیار به منشا ایجاد آن بستگی دارد. در بسیاری از موارد تغییر سبک زندگی و اضافه کردن برخی مواد مغذی به رژیم غذایی می‌تواند کافی باشد، در عین حال در بعضی موارد برای درمان نیاز به مصرف داروهای هورمونی است و انتخاب روش درمان کاملا به علت ریزش مو برمی‌گردد.
در ادامه به بررسی 10 علت رایج ریزش مو می‌پردازیم
- هورمون: به‌هم خوردن تعادل هورمون‌های جنسی به‌خصوص هورمون‌های آندروژنی سبب ریزش مو می‌شود. این عامل می‌تواند با انجام آزمایش خون توسط متخصص غدد، پوست و مو، زنان یا سایر تخصص‌های مربوط تشخیص داده شود.
- ژنتیک: ژنتیک می‌تواند در ابعاد مختلف از جمله سن شروع ریزش مو و الگوی ریزش مو در افراد موثر باشد.
- استرس‌های جسمی، بیماری‌ها و زایمان می‌توانند سبب ریزش مو شود. برای مثال تب شدید یا برخی عفونت‌های قارچی سبب ایجاد ریزش مو می‌شود.
- فشار و استرس روانی: فشارهای روانی مانند مرگ یکی از عزیزان می‌تواند به شکل قابل توجهی ریزش مو را افزایش دهد.
- برخی داروها از جمله داروهای شیمی‌درمانی که در درمان سرطان به کار می‌رود، رقیق‌کننده‌های خون، داروی‌های خانواده بتا بلاکر که برای اثر پایین‌آورنده‌های فشار خون از آن‌ها استفاده می‌شود، و نیز داروهای ضد بارداری می‌تواند به صورت برگشت‌پذیر (موقتی) ریزش مو ایجاد کند.
- سوختگی‌ها، جراحت، و اشعه ایکس می‌تواند به صورت دائمی یا موقت باعث کم مویی یا کچلی شود. در این موارد در صورتی که جراحت از بین برود و به‌صورت کامل ترمیم شود رشد مو مجددا آغاز خواهد شد، اما در صورت برجا گذاشتن اسکار کچلی ناحیه اسکار دائمی خواهد بود.
- بیماری‌های خودایمنی: این مورد بیشتر مواقع ایجاد ریزش موی سکه‌ای می‌کند. به این ترتیب که دستگاه ایمنی به دلایل نامعلومی، که بیشتر در صورت استرس های روحی و جسمی اتفاق می‌افتد، به فولیکول‌های موی یک ناحیه حمله می‌کند و آن را از بین می‌برد. این نوع ریزش مو اغلب موقت است اما ممکن است مویی که دوباره در ناحیه ریزش درمی‌آید رنگ متفاوت با موهای قبلی، نازک تر و با حالت متفاوتی باشد. این تغییر فرم مو با گذشت زمان احتمال دارد برگردد.
- دلایل کازمتیک یا زیبایی: این مورد بیشتر شامل استفاده از شامپوهای نامناسب، دکلره و رنگ کردن مو، صافی کردن دائم یا فر کردن موها به صورت دائم که شامل استفاده از مواد شیمیایی بر روی موها است.
- سابقه بیماری: بیماری‌های تیرویید، لوپوس، دیابت، آنمی به خصوص آنمی ناشی از کمبود آهن، و اختلالات بلع می‌تواند سبب ریزش مو شوند. در بیشتر مواقع با درمان بیماری بیماری موها مجددا رشد می‌کنند مگر اینکه ضایعات پوستی لوپوس یا لیکن پلان یا آسیب های فولیکولی ایجاد شده باشد.
- رژیم غذایی: رژیم های غذایی کم پروتئین یا رژیم هایی که کالری را در حد بسیار کم نگه می‌دارند می‌توانند باعث ریزش مو شوند. همچنین کمبود بعضی از مواد معدنی و ویتامین‌ها در رژیم غذایی روزانه سبب بروز ریزش مو می‌شود. این مواد در اکثر مکمل‌های مخصوص ریزش مو وجود دارند اما مقدار آن‌ها می‌تواند متفاوت باشد. به همین دلیل است که یک مکمل روی یک فرد اثر مثبت دارد اما برای فرد دیگر مناسب نیست.
پس از آنکه دلیل ریزش موی شما از بین این دلایل مشخص شد، باید برای درمان اقدام کنید. تشخیص و تفکیک بین دلایل ریزش مو بر عهده پزشک است که گاهی نیازمند انجام آزمایشات و معاینات بالینی است. بنابراین، در صورتی که به هریک از این دلایل مشکوک هستید به پزشک مراجعه کنید تا دلیل اصلی ریزش موی شما را پیدا کند.
برای مشاهده و خرید انواع شامپو ضد ریزش، کلیک کنید.
در حال حاضر بیشتر پزشکان ترجیح می‌دهند که در اکثر نسخه‌های ریزش مو یکی از انواع مکمل مخصوص ریزش مو را هم تجویز کنند تا در صورتی که در کنار دلیل اصلی ریزش مو، کمبود ویتامین‌ها، اسیدهای آمینه و موادمعدنی نیز سبب ریزش مو شده است به صورت همزمان درمان شود (برای مشاهده مطلب مربوط به مکمل های مناسب برای پوست و مو اینجا کلیک کنید).
نویسنده: دکتر یاسمن طاهری
منبع:
