بیش از صد نوع پلی ساکارید از اسپور، بدنه قارچ، میسلیوم و محیط کشت مایع این قارچ جدا شده است. از این پلی ساکاریدها می توان به بتا دی گلوکان ها، هترو پلی ساکارید و گلیکو پروتئین ها اشاره کرد. پلی ساکاریدهای موجود در گانودرما باعث تقویت سیستم ایمنی می شود، همچنین خواص آنتی اکسیدانی، ضدباکتریایی، ضد ویروسی و محافظت کنندگی در برابر اشعه را نیز دارا می باشند.

پلی ساکاریدهای کیتین و کتیوسان که در دیواره سلولی قارچ یافت می شود دارای خواص دارویی هستند، به طوری که در تنظیم عمل کبد، روده و کلیه سهم بسزایی دارند. تحقیقات دانشمندان نشان داده است که پروتئین های متصل به پلی ساکاریدهایی که از گانودرما استخراج شده است، دارای فعالیت ضد تومور و ضد دیابت هستند.

شیتاکه: قارچ شیتاکه بر نوعی از سلول های ایمنی به نام ماکروفاژ اثر دارد. ماکروفاژها سلول های مستعد سرطانی شدن را پاکسازی می کند، همچنین باعث افزایش سیتوکین هایی چون اینترلوکین 1 بتا، فاکتور نکروز کننده تومور آلفا و اینترلوکین 10 می شود. این عوامل به آپوپتوز «مرگ برنامه ریزی شده سلول» کمک می کنند و باعث می شود؛ در زمانی که باید بمیرند، از بین بروند و رشد بی رویه نکنند. در نتیجه باعث می شوند سلول های عادی به سلول سرطانی تبدیل نشوند.