آزمایش بیوپسی به زبان ساده: همه چیز درباره انواع، مراحل، نتایج

{best}
دکتر مهسا طالبی
123
تاریخ انتشار: 15 شهریور 1404 تاریخ بروزرسانی: 26 شهریور 1404 |
3 دقیقه
0 نظر

شنیدن واژه «بیوپسی» یا همان «نمونه برداری» از سمت پزشک برای بسیاری از ما با سوال‌ها و نگرانی‌ هایی همراه است. روشی که ممکن است در ابتدا حتی کمی ترسناک به نظر برسد.
در واقع این روش آزمایشگاهی از روش هایی با دقت بالاست که به عنوان یک ابزار قدرتمند برای کشف واقعیت های نهان بدن به کمک ما می آید.
در این مقاله قدم به قدم با شما همراه می‌ شویم تا بدانید بیوپسی چیست، چه انواعی دارد، چگونه انجام می‌ شود، عوارض احتمالی چیست، چه مراقبت‌ ها و پیگیری هایی در قبل و بعد از آن لازم است انجام شود، و چه زمانی باید نگران باشید یا به پزشک مراجعه کنید.

مقدمه و شناخت

بیوپسی چیست؟

بیوپسی فرایندی است که پزشک جهت بررسی دقیق تر زوایای پنهان بیماری، قسمتی از سلول ها و بافت بدن فرد را که به نظر مشکوک می سد خارج کرده و به آزمایشگاه ارسال می کند تا مورد ارزیابی پاتولوژیک قرار بگیرد. این فرایند می تواند در مراحل مختلفی از سیر یک بیماری شامل تشخیص آن، کنترل و مانیتور آن، و یا برنامه ریزی درمانی آن مورد استفاده قرار بگیرد.

معمولا در وهله اول شنیدن واژه «بیوپسی» برای افراد تداعی گر «سرطان» است چرا که در واقعیت نیز یکی از پرکاربردترین استفاده های بیوپسی برای بررسی دقیق تر سلول ها و بافت های مشکوک به سرطان است. این بافت ها معمولا با نام های ضایعه (lesion)، تومور (tumor)، یا توده (mass) شناخته می شوند و می توانند بدخیم یا خوش خیم باشند.

تمایز این دو از هم یکی از مهم ترین اهداف در انجام بیوپسی است. اما این تنها کاربرد این روش آزمایشگاهی نیست. به طور مثال، بیوپسی در بررسی تشخیصی موارد زیر نیز کاربرد دارد:

  • اختلالات التهابی مانند التهاب کلیه یا التهاب کبد
  • عفونت‌ها مانند سل
  • اختلالات ایمنی مانند کبد چرب، نفریت، و پانکراتیت مزمن
  • بیماری H Pylori
  • تغییرات پیش سرطانی یا سرطان معده
  • آندومتریوز

 

انواع بیوپسی کدامند؟

دسته بندی بیوپسی ها بر پایه موارد مختلفی انجام می شود. به طور کلی بیوپسی یا با استفاده از ایجاد برش و برداشتن تمام یا قسمتی از بافت مشکوک انجام شده، یا با استفاده از سوزن قسمت کوچک و محدودی از نمونه برداشت می شود، و یا با استفاده از یک لوله نازک و طولانی که مجهز به دوربین (روش اندوسکوپیک) نمونه اخذ می شود.

با نگاهی جزئی تر، روش های بیوپسی شامل موارد زیر هستند:

  • بیوپسی مغز استخوان: پزشکان با استفاده از سوزن بیوپسی مخصوص و سرنگ، نمونه کوچکی از مغز استخوان را خارج می کنند. بیوپسی مغز استخوان برای تشخیص سرطان‌های خون، اختلالات خونی و سایر بیماری‌ها کاربرد دارد.
  • بیوپسی مخروطی: این روش که با نام‌ های «کونیزاسیون» یا «بیوپسی با چاقوی سرد» نیز شناخته می‌شود، روشی است که در آن بافت مشکوک از دهانه رحم نمونه برداری می‌شود. این نوع بیوپسی می‌تواند سرطان دهانه رحم یا دیسپلازی دهانه رحم (که ممکن است منجر به سرطان شود) را تشخیص دهد.
  • بیوپسی برداشت کامل یا برداشت جزئی: در این روش‌ ها، پزشک برش‌هایی روی بدن ایجاد می‌کند تا بافتی را از داخل بدن بردارد. در بیوپسی برداشت کامل، کل توده یا ناحیه مشکوک برداشته می‌ شود در حالی که در بیوپسی برداشت جزئی، تنها نمونه‌ای از توده یا ناحیه مشکوک برداشته می‌ شود.
  • بیوپسی مایع: این پیوپسی بر پایه آزمایش خون یا سایر مایعات بدن است که نشانه‌ های سلول‌ های سرطانی یا DNA سلول‌های سرطانی را شناسایی می‌ کند.
  • بیوپسی با سوزن: در این روش پزشک از سوزن بیوپسی برای برداشتن سلول‌ ها، مایع، یا بافت استفاده می‌کند. اگر پزشک توده یا برجستگی غیرطبیعی روی بدن لمس کند یا تصویربرداری نشانه‌های مشکوکی نشان دهد، ممکن است این نوع بیوپسی درخواست شود. این روش خود انواع مختلفی دارد که شامل موارد زیر است:
      • آسپیراسیون با سوزن ظریف: در این روش، یک سوزن بلند و نازک به ناحیه مشکوک وارد شده و با استفاده از سرنگ، مایع و سلول‌ها برای بررسی دقیق تر خارج می‌ شوند.
      • بیوپسی با سوزن مرکزی: در این روش، از یک سوزن بزرگ‌ تر با نوک برنده استفاده می‌ شود تا ستونی از بافت از ناحیه مشکوک برداشته شود.
      • بیوپسی با کمک مکش: در این روش، یک دستگاه مکنده مقدار بیشتری مایع و سلول را از طریق سوزن خارج می‌کند. این روش می‌ تواند تعداد دفعات وارد کردن سوزن را برای گرفتن نمونه کافی کاهش دهد.
      • بیوپسی با هدایت تصویری: در این روش، یک روش تصویربرداری، مانند سی‌تی اسکن (CT scan)، ام‌آر‌آی (MRI)، یا سونوگرافی، با بیوپسی سوزنی ترکیب می‌شود.

این روش به پزشک کمک می‌کند تا به نواحی مشکوکی که از روی پوست قابل لمس نیستند (مانند کبد، ریه، یا پروستات) دسترسی پیدا کند. با استفاده از تصاویر زنده دریافتی، پزشک می‌ تواند اطمینان یابد که سوزن به محل دقیق موردنظر رسیده است.

  • بیوپسی پانچ: در این روش، پزشک با استفاده از وسیله‌ ای مخصوص، بافتی مشکوک را بر می‌ دارد. این وسیله با ایجاد سوراخی روی سطح پوست، نمونه‌ برداری را انجام می‌ دهد.
  • بیوپسی غده لنفاوی نگهبان: این روش برای بررسی این است که پزشک متوجه شود سلول‌ های سرطانی از تومور اولیه پخش شده‌ اند یا خیر.
  • بیوپسی با تراشیدن: در این روش پزشک با استفاده از تیغ جراحی (مانند تیغ ریش‌ تراش)، نمونه کوچکی از سلول‌ ها در ضایعات سطحی پوستی را بر می‌دارد.

انواع بیوپسی

 

جزئیات آزمایش

قبل از بیوپسی چه اتفاقی می‌افتد؟

قبل از انجام بیوپسی، پزشک شما تمامی مراحل پیش رو را برایتان توضیح می دهد تا با نوع بیوپسی درخواست شده آشنا شوید. همچنین شما در جریان خواهید گرفت که بیوپسی شما تحت بی هوشی موضعی یا عمومی انجام خواهد شد و محل انجام آن بر اساس شدت تهاجمی بودن در مطب خواهد بود یا در کلینیک و بیمارستان. همچنین سوالات جزئی تری در ارتباط با موارد زیر از شما پرسیده می شود:

  • داروهای مصرفی: تمامی داروهای مصرفی از جمله داروهای بدون نسخه، با نسخه و تجویز پزشک، مکمل ها، داروهای گیاهی می بایست ذکر شود. به طور خاص، بهتر است مصرف داروهای زیر قبل از انجام برخی بیوپسی ها مطابق با نظر پزشک (و نه به صورت سرخود) قطع شود:
      • داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند آسپیرین، ایبوپروفن، ناپروکسن
      • کلوپیدوگرل (Clopidogrel) با نام تجاری پلاویکس
      • وارفارین (Warfarin) با نام تجاری کومادین
      • دابیگاتران (Dabigatran) با نام تجاری پراداکسا
      • ریواروکسابان (Rivaroxaban) با نام تجاری زارلتو
      • آپیکسابان (Apixaban) با نام تجاری الیکویس
  • آلرژی: وجود هر نوع آلرژی باید از پیش ذکر شود. یکی از آلرژی های مهم در موضوع بیوپسی آلرژی به لاتکس است که در فرایند اخذ نمونه در دستکش ها موجود
  • است و میتواند سبب مشکل شود.
  • وضعیت حال حاضر سلامت: پزشک به طور معمول از تمامی بیماران شرح حال اخذ می کند. در اینجا به طور خاص ابتلا به بیماری های شایع ویروسی مثل سرماخوردگی و انفلوانزا نیز مورد پرسش قرار می گیرد.
  • بارداری: در صورت بارداری پزشک ممکن است نمونه برداری را به تعویق انداخته یا در روش انجام آن تجدید نظر کند.

جدای از پرسش های مطرح شده، پزشک ممکن است بسته به شرایط شما و شرایط نمونه گیری مشخص شده درخواست کند تا شرایط زیر را رعایت کنید:

  • عدم مصرف غذا و مایعات قبل از انجام بیوپسی
  • قطع موقت مصرف برخی داروها مثل رقیق کننده های خونی و آسپرین
  • پوشیدن لباس مخصوص (گان) جهت انجام بیوپسی
  • برنامه ریزی مراقبت بعد از انجام بیوپسی جهت مراجعه به منزل
  • توصیه به حضور همراه در کنار بیمار برای چند ساعت

 

در طول بیوپسی چه اتفاقی می‌افتد؟

بسته به نوع بیوپسی درخواستی، مراحل انجام این روش می تواند تفاوت هایی داشته باشد که در ادامه به برخی نکات مشترک و خاص خواهیم پرداخت.

در ابتدای فرایند در صورت نیاز، پرستار ممکن است یک مسیر وریدی (IV) در رگ دست یا بازوی شما قرار دهد تا تیم پزشکی بتوانند حین یا پیش از انجام کار، داروی آرام‌ بخش یا شل‌کننده عضلات را به صورت وریدی تزریق کنند.

برخی بیوپسی‌ ها، مانند بیوپسی پستان یا تیروئید، ممکن است بدون استفاده از آرام‌ بخش انجام شوند. در صورتی که بیوپسی برای کودک انجام شود، احتمال بیشتری وجود دارد که برای راحتی او بیهوشی عمومی انجام شود.

در صورت استفاده از سوزن، پزشک از بی‌ حسی موضعی برای بی‌حس کردن مسیر ورود استفاده خواهد کرد تا شما درد کمتری را تجربه کنید. زمان تزریق بی‌ حسی موضعی ممکن است کمی سوزش یا نیش‌ زدگی احساس کنید. پس از چند لحظه، محل بی‌ حس می‌ شود. بعد از بی‌حسی، ممکن است هنگام وارد شدن سوزن یا گرفتن نمونه، فشار خفیفی را احساس کنید.

اگر پزشک از تصویر برداری (مانند CT یا MRI) جهت هدایت نمونه گیری استفاده کند، بیمار باید در حالت دراز کشیده قرار گیرد. در این روش ابتدا یک اسکن محدود برای تعیین موقعیت دقیق ضایعه و پیدا کردن ایمن‌ ترین مسیر دسترسی انجام می‌ شود.

پس از تایید موقعیت، محل ورود سوزن روی پوست علامت‌ گذاری می‌ شود. سپس پزشک پوست را در محل ورود سوزن تمیز و ضدعفونی کرده و با پوشش استریل می‌ پوشاند و سوزن را وارد می کند تا نمونه‌های بافتی برداشته شود. در نظر داشته باشید که ممکن است لازم باشد چند نمونه برای بررسی کامل و جامع تر جمع‌ آوری شود.

پس از نمونه‌ برداری، سوزن خارج شده و پزشک با فشار دادن محل، خونریزی را متوقف کرده و آن را با پانسمان می‌ پوشاند. در بیوپسی با سوزن پس از انجام مداخله، نیازی به بخیه وجود ندارد. امکان دارد پس از اتمام مراحل شما را برای چند ساعت به بخش تحت‌ نظر منتقل کنند. پزشک می‌تواند در صورت صلاحدید برای بررسی عوارض احتمالی از عکس‌ برداری با اشعه ایکس یا سایر روش‌های تصویربرداری استفاده کند.

در بیوپسی پستان به روش استریوتاکتیک، ممکن است روی تخت مخصوص به شکم یا پهلو دراز بکشید یا نشسته باشید و پستان درون محل‌های تعبیه‌شده روی تخت قرار گیرد.

در بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف (Fine-needle aspiration)، یک سوزن نازک به همراه سرنگ برای کشیدن مایع یا خوشه‌های سلولی استفاده می‌شود.

در بیوپسی با سوزن مرکزی (Core needle biopsy)، مکانیزم خودکار فعال شده و سوزن به جلو حرکت می‌ کند و بافت به صورت ستونی درون بخش مخصوص سوزن قرار می‌ گیرد. سپس غلاف بیرونی سریعا به جلو حرکت کرده، بافت را برش می‌ دهد و درون بخش نمونه‌گیر نگه می‌دارد. این فرآیند ممکن است چندین بار تکرار شود.

در بیوپسی با کمک مکش (Vacuum-assisted biopsy)، فشار مکش، بافت را از طریق سوزن به محفظه نمونه‌گیری می‌ کشد. بدون نیاز به خارج کردن و دوباره وارد کردن سوزن، موقعیت آن تغییر کرده و معمولا چند نمونه از اطراف ضایعه برداشت می‌ شود.

اگر بیوپسی با روش جراحی انجام شود، ممکن است سیمی به عنوان راهنما در ناحیه مشکوک قرار داده شود تا جراح محل را به‌ راحتی بیابد. همچنین ممکن است یک نشانگر کوچک در محل گذاشته شود تا در صورت نیاز در آینده بتوان آن را پیدا کرد.

عموم روش های بیوپسی عمدتا ظرف یک ساعت تکمیل می‌شود، اما در نظر داشته باشید که ممکن است لازم باشد چند ساعت برای تحت‌نظر بودن در مرکز بمانید.

 

بعد از بیوپسی چه اتفاقی می‌افتد؟

از منظر بالینی، افرادی که بی‌ حسی موضعی دریافت کرده‌ اند، می‌توانند پس از انجام بیوپسی به خانه بروند. اما افرادی که بیهوشی عمومی داشته‌ اند، معمولا نیاز به بستری یک شب در بیمارستان را خواهند داشت. دستورالعمل‌های مراقبت پس از بیوپسی متفاوت است، اما معمولا می‌توانید یک روز بعد پانسمان را بردارید و مانند معمول دوش بگیرید.

از منظر فرایند تشخیصی، پس از اینکه پزشک نمونه بافت را برداشت، نمونه برای بررسی به آزمایشگاه پاتولوژی تحت نظر یک پزشک پاتولوژیست ارسال می‌ شود. این نمونه ممکن است از نظر شیمیایی پردازش شود. مثلا منجمد شده و به برش‌های بسیار نازک تقسیم گردد. سپس برش‌ها روی لام شیشه‌ای قرار گرفته، رنگ‌آمیزی می‌ شوند تا کنتراست بهبود یابد و زیر میکروسکوپ بررسی صورت بگیرد.

در موارد مشکوک به سرطان، نتایج بیوپسی به پزشک کمک می‌کند تا مشخص کند آیا سلول‌ ها بدخیم هستند یا خیر. اگر سلول‌ها بدخیم باشند، نتایج می‌ تواند به پزشک کمک کند تا متوجه شود سرطان از کجا منشأ گرفته و نوع سرطان چیست.

بعد از بیوپسی چه اتفاقی می‌افتد؟

 

آیا آزمایش بیوپسی‌ها درد دارند؟

با توجه به ایجاد بی حسی به شکل مورد نیاز مطابق با شرایط فرد، فرایند نمونه گیری به طور کلی درد آنچنانی را به همراه ندارد. همان طور که پیشتر ذکر شد، تجربه یک احساس فشار حین اخذ نمونه طبیعی و رایج است اما اذیت کننده نیست.

باید در نظر داشت که تا چند روز بعد از انجام بیوپسی، تجربه درد خفیف در محل انجام بیوپسی نیز محتمل است. چنانچه درد قابل‌ توجه بود، به پزشک اطلاع دهید تا در صورت صلاحدید برای شما مسکن تجویز کند.

 

عوارض احتمالی بیوپسی چیست؟

بیوپسی پروسه ای رایج، ایمن و کم خطر است و ندرتا عوارض احتمالی پیش می آیند. بر اساس نوع بیوپسی انجام شده، عوارض می توانند شامل موارد زیر باشند:

  • خونریزی
  • عفونت
  • ایجاد جای زخم در مواردی استفاده پزشک از چاقو یا وسیله تیز دیگری برای برداشتن نمونه بافت
  • آسیب تصادفی به بافت های مجاور مانند روده در بیوپسی شکم یا بافت ریه در بیوپسی ریه
  • کرامپ ها و انقباضات شکمی یا خونریزی سبک از واژن در صورت بیوپسی رحم یا دهانه رحم

 

نتایج و پیگیری

نتیجه بیوپسی چه زمانی اعلام می‌شود؟

انتظار برای دریافت نتیجه ممکن است یکی از دشوارترین مراحل انجام بیوپسی باشد. زمان بندی پاسخ دهی نتایج بسته به نوع بیوپسی و فاکتورهای دیگری همچون شلوغی آزمایشگاه متغیر بوده و ممکن است ظرف چند ساعت، چند روز، یا بیش از یک هفته آماده شود.

در برخی موارد، مانند حین جراحی، نمونه بیوپسی ممکن است بلافاصله بررسی شود و نتایج ظرف چند دقیقه در اختیار جراح قرار گیرد. پزشک متعاقبا اطلاعات لازم جهت زمان بندی دریافت نتایج را به شما اعلام خواهد کرد.

 

اگر نتایج بیوپسی من نشان دهد که مشکلی وجود دارد چه اتفاقی می‌افتد؟

پزشک نتایجی را که نشان دهنده وجود مشکلاتی مانند وجود سلول‌های غیرطبیعی باشد را برای شما به زبان ساده توضیح خواهد داد. همچنین پزشک مراحل بعدی که می تواند شامل انجام آزمایش‌های تکمیلی بوده و با دربرگیرنده یک برنامه‌ ریزی دقیق برای درمان باشد را با شما در میان خواهد گذاشت.

 

آیا نتایج بیوپسی همیشه دقیق هستند؟

بیوپسی امروزه به عنوان روشی بسیار دقیق برای شناسایی سلول‌ های غیرطبیعی یا تغییرات دیگر در بدن که ممکن است نشانه مشکلاتی باشند شناخته می شود. با این وجود، برخی مطالعات نشان می‌ دهند که نتایج منفی کاذب نیز ممکن است گاها رخ دهد.

نتیجه منفی کاذب یعنی شما دچار سرطان یا بیماری دیگری هستید که بیوپسی آن را شناسایی نکرده است. احتمال وقوع نتایج منفی کاذب بسته به نوع سرطان یا بیماری متفاوت است. شما می توانید بسته به شرایط خود، از پزشکتان درباره احتمال وقوع نتیجه منفی کاذب در آن نوع بیوپسی سوال کنید.

 

چه کسی نتایج را تفسیر می‌کند و چگونه می‌توانم آنها را دریافت کنم؟

همان طور که پیشتر ذکر شد، نمونه اخذ شده از بیمار به آزمایشگاه پاتولوژی فرستاده می شود تا تحت نظر یک پزشک پاتولوژیست زیر میکروسکوپ مورد بررسی و آزمایش قرار بگیرد.

هنگامی که بررسی ها به اتمام رسید و نتیجه مشخص شد، بسته به سیاست های آزمایشگاه و سیستم درمانی، آزمایشگاه پاتولوژی می تواند مستقیما جواب را به بیمار برگردانده و بیمار را به پزشک درخواست دهنده ارجاع دهد. در شرایط دیگر ممکن است آزمایشگاه پاتولوژی مستقیما جواب را به پزشک مربوطه ارسال نماید تا فرد جهت مشاوره و ادامه فرایند تشخیصی درمانی به پزشک خود مراجعه کند.

 

فواید در مقابل خطرات چیست؟

با توجه به دقت بالای بیوپسی به‌عنوان یک روش تشخیصی و به‌ویژه توانایی آن در تمایز دقیق بین بافت‌ها و سلول‌های خوش‌ خیم و بدخیم، احتمال بروز عوارض این روش بسیار اندک و اغلب قابل چشم‌ پوشی است.

به طور کلی، هرگونه مداخله تهاجمی ممکن است با خطراتی مانند خونریزی یا عفونت همراه باشد. با این حال، افزایش آگاهی بیمار و پایش دقیق توسط پزشک می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از این عوارض ایفا کند و حتی در صورت وقوع، امکان کنترل و درمان سریع آن‌ها را فراهم آورد.

 

محدودیت‌های بیوپسی چیست؟

یکی از محدودیت های بیوپسی آن است که ممکن است در برخی موارد، میزان بافت به‌دست‌ آمده کافی نبوده و نیاز به تکرار بیوپسی باشد. این موضوع به‌ویژه در تشخیص برخی بیماری‌ها مانند لنفوم شایع‌ تر اتفاق می افتد.

در مواردی مانند روش‌ های کمتر تهاجمی بیوپسی پستان گاها ممکن است برخی ضایعات شناسایی نشده یا میزان گسترش بیماری به‌طور دقیق تعیین نشود. اگر پس از انجام یک بیوپسی موفق از نظر فنی همچنان تشخیص قطعی حاصل نشود، معمولا انجام بیوپسی با روش جراحی توصیه می‌ شود.

 

چگونه باید برای بیوپسی آماده شوم؟

شما می بایست قبل از انجام بیوپسی شرح حال کامل بیماری های زمینه ای، بیماری های فعلی، داروهای در حال مصرف، و آلرژی های خود را با پزشکتان در میان بگذارید. با توجه به اطلاعات اخذ شده توسط پزشک، توضیحات لازم در خصوص نیاز یا عدم نیاز به ناشتایی، قطع یا عدم قطع داروهای خاص، و مراقبت های لازم دیگر به شما داده خواهد شد.

 

راهنمای مراجعه به پزشک

چه زمانی باید به دکتر مراجعه کرد؟

در صورتی که آزمایشگاه پاتولوژی پاسخ بیوپسی را مستقیما به شما ارسال کند، شما می بایست در اسرع وقت به همراه جواب آزمایش خود به پزشک مربوطه مراجعه کنید تا مراحل بعدی برای شما برنامه ریزی شود.

چنانچه در فاصله بین انجام بیوپسی و آماده شدن نتیجه، یکی از موارد زیر را تجربه کردید، پزشک خود را در جریان بگذارید یا به اورژانس مراجعه کنید:

  • وجود درد ادامه دار در محل انجام بیوپسی به صورتی که به مسکن نیز پاسخ نداده یا شدیدتر شده است
  • وقوع تب
  • وقوع خون ریزی یا تراوشات در محل انجام بیوپسی
  • وقوع قرمزی یا تورم در محل بیوپسی. قرمزی ممکن است در پوست های قهوه ای یا تیره به خوبی دیده نشود.

 

توصیه‌ای از تیم دارو کام به شما

تجربه توصیه به انجام بیوپسی و پشت سر گذشتن مراحل آن می تواند پیچیده و استرس آفرین باشد. سعی کنید اطلاعات لازم را که به شما کمک می کند آگاهانه مسیر را دنبال کنید از پزشک خود دریافت کرده و سوالات خود را از او بپرسید. بیوپسی روش آزمایشگاهی دقیق، ایمن، و موثری است که به شما کمک خواهد کرد تا زوایای پنهان بیماری خود را به کمک پزشکتان کشف کنید.

آگاه باشید که هر آزمایش بیوپسی الزاما معادل سرطان یا یک بیماری پیشرفته دیگر نیست. بلکه روشی مطمئن است تا متوجه شویم چه اتفاقی در حال رخ دادن است.

چناچه نتیجه بیوپسی شما نشان دهنده وجود مشکلی بود، از این زاویه به آن نگاه کنید که قدم ابتدایی جهت بهبودی و رفع مشکل را برداشته اید. پزشک شما در تمام مراحل همراهتان خواهد بود تا شما را از روند کار آگاه نگه داشته و در گرفتن تصمیم‌ های مهم درباره سلامتتان یاری کند.

نام نویسنده:
آرش خجسته زنوزی
دکتر آرش خجسته زنوزی فارغ التحصیل از دانشگاه علوم پزشکی مشهد در رشته پزشکی، کارشناسی ارشد سلامت عمومی از دانشگاه علوم پزشکی شیراز و دارنده مدال نقره المپیاد من دانشجویی دانشگاه های علوم پزشکی کشور در رشته مدیریت نظام سلامت هستم. مسیر پژوهشی خودم را در مسیر علوم اعصاب و طب اعتیاد از دوران دانشجویی شروع کرده و در ادامه به عنوان دستیار پژوهشی در مرکز ملی مطالعات اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی تهران مشغول به فعالیت های پژوهشی در این حوزه های اعتیاد، علوم اعصاب شناختی، تحریک مغزی و تصویربرداری مغزی شده‌ام.

نظرات

نظر خود را بنویسید
{best}

مقالات مشابه

مشاهده همه
آخرین مقالات
مشاهده همه