مطالعه جدید: افراط در تماشای نمایشگر در نوزادی، ریشه اضطراب در نوجوانی است
تحریکات حسی شدید ناشی از صفحات نمایش در دو سال اول زندگی، میتواند منجر به پیامدهای ماندگار بر سلامت روان و توانمندیهای ذهنی در سنین بلوغ شود. بررسی این مطالعه ده ساله و راههای مقابله با آسیبهای دیجیتال را در این مطلب از دارو دات کام بخوانید.
مطالعهای در سنگاپور نشان میدهد که قرار گرفتن طولانیمدت کودکان زیر دو سال در معرض صفحهنمایش با تغییر در روند تکامل مغز، موجب کندی در تصمیمگیری و افزایش علائم اضطراب در دوران نوجوانی میشود.
این پژوهش که توسط تیمی از آژانس علم، فناوری و تحقیقات سنگاپور (A*STAR) و دانشگاه ملی سنگاپور انجام و نتایج آن در ژورنال eBioMedicine منتشر شده، هشدار میدهد که تحریکات حسی شدید ناشی از صفحات نمایش در دوران حساس نوزادی، منجر به بلوغ زودرس شبکههای مغزی مسئول بینایی و کنترل شناختی میشود؛ امری که پیامدهای آن تا سالها بعد در رفتار و سلامت روان فرد باقی میماند
به گزارش بلومبرگ، محققان در این مطالعه 168 کودک را طی بیش از یک دهه پیگیری کردند و در سه بازه زمانی مختلف اسکن مغزی از آنها گرفتند تا مسیرهای زیستی احتمالی بین زمان قرارگیری در معرض صفحهنمایش در دوران نوزادی و سلامت روان در نوجوانی را شناسایی کنند.
تأثیر نمایشگرها در نوزادی بر تغییرات مغزی و اضطراب نوجوانی
نتایج نشان داد کودکانی که در دوران نوزادی زمان بیشتری را مقابل صفحهنمایش سپری کرده بودند، رشد شبکههای مغزی مسئول بینایی و کنترل شناختی آنها سریعتر از حالت طبیعی بوده است. این رشد شتابیافته، ناشی از تحریک شدید حسی است که صفحات نمایش ایجاد میکنند.
پیامدهای این تغییرات ساختاری در سنین بالاتر بهوضوح مشاهده شد؛ کودکانی که دچار تغییر در شبکههای مغزی شده بودند، در سن 8.5 سالگی برای انجام وظایف شناختی و تصمیمگیری به زمان بیشتری نیاز داشتند و در سن 13 سالگی، سطوح بالاتری از اضطراب را گزارش کردند. این نتایج نشان میدهد که اثرات مخرب نمایشگر در نوزادی، فراتر از دوران کودکی رفته و زیربنای سلامت روان و توانمندیهای ذهنی فرد را در سنین بلوغ تحت تأثیر قرار میدهد.
بااینحال، تحقیق دیگری که توسط این تیم در سال 2024 در نشریه Psychological Medicine منتشر شده بود، نشان میداد که تعاملات انسانی، بهویژه کتابخوانی مشترک والدین و کودک، میتواند اثرات منفی نمایشگرها را خنثی کند.
در کودکانی که والدینشان در سن 3 سالگی بهطور مداوم برای آنها کتاب میخواندند، پیوند میان استفاده از نمایشگر در نوزادی و تغییرات نامطلوب مغزی بهشدت ضعیف شده بود. این فعالیتهای تعاملی برخلاف مصرف غیرفعال محتوای دیجیتال، با ایجاد پیوند عاطفی و قرار دادن کودک در معرض زبان، به رشد متوازن مغز کمک میکند.
این یافتهها اهمیت محدود کردن زمان قرارگیری در معرض نمایشگرها در دو سال اول زندگی و همچنین نقش فعال والدین در حمایت از رشد سالم مغز را نشان میدهد. باتوجهبه افزایش استفاده کودکان و نوجوانان از دستگاههای دیجیتال، دولتها و نهادهای بهداشتی جهان در تلاشاند دسترسی آنها را محدود کنند.
بهعنوان مثال، وزارت آموزش سنگاپور در راستای کاهش آسیبهای دیجیتال، محدودیتهای جدیدی برای استفاده از گوشیهای هوشمند در مدارس متوسطه از ژانویه آینده وضع کرده است.
منابع مقاله:
digiato
نظرات