بهترین داروها برای خارش بدن برای کودکان و بزرگسالان

{best}
دکتر سینا فدائی
123
تاریخ انتشار: 2 دی 1404 | 2 دی 1404
28 دقیقه
0 نظر

درمان موثر خارش وابسته به علت زمینه‌ای آن است و شامل طیفی از گزینه‌ها می‌شود؛ از مرطوب‌کننده‌ها به‌عنوان خط اول درمان، آنتی‌هیستامین‌ها برای خارش‌های آلرژیک، کرم‌ها و پمادهای ضدالتهاب مانند کورتیکواستروئیدها، تا داروهای تخصصی‌تر مانند مهارکننده‌های لکوترین یا درمان‌های تزریقی در موارد شدید و مقاوم. 

برای کودکان نیز اغلب از کرم‌ها و لوسیون‌ها موضعی استفاده می‌شود و در صورت ادامه خارش، معمولا آنتی‌هیستامین خوراکی تجویز می‌شود.

به یاد داشته باشید که انتخاب نادرست یا خودسرانه دارو می‌تواند علائم را پنهان کرده یا عوارض ایجاد کند. سن، بارداری، شیردهی و بیماری‌های زمینه‌ای نقش تعیین‌کننده‌ای در انتخاب درمان ایمن دارند.

در این مقاله از دارو دات کام درباره تمامی نکات مرتبط با مصرف این داروها صحبت می‌کنیم.

‏لیست بهترین داروها برای خارش بدن

پاسخ به این سوال کاملا به علت اصلی خارش بستگی دارد. خارش یک علامت است، نه یک بیماری. بنابراین، موثرترین درمان، درمانی است که علت زمینه‌ای آن را هدف قرار می‌دهد.

خارش پوست می‌تواند دلایل متنوعی داشته باشد:

  • آلرژی، کهیر یا نیش حشرات
  • التهاب پوستی (مانند اگزما یا درماتیت)
  • خشکی شدید پوست
  • بیماری‌های داخلی (مانند مشکلات کبدی یا کلیوی)

با این حال، لیست بهترین دارو برای خارش بدن به شرح زیر است:

 

آنتی هیستامین‌ها برای خارش بدن

آنتی‌هیستامین‌ها بیشترین اثربخشی را بر روی خارش‌های ناشی از هیستامین دارند. هیستامین ماده‌ای است که بدن در واکنش به آلرژن‌ها (عوامل حساسیت‌زا) آزاد می‌کند. بنابراین، این داروها بهترین انتخاب برای شرایط زیر هستند:

  • کهیر (Urticaria)
  • واکنش‌های آلرژیک (مانند آلرژی به غذا، دارو یا گرد گیاهان)
  • نیش حشرات
  • آبله مرغان (برای تسکین خارش تاول‌ها)

در ادامه، به تفاوت بین دو نسل اصلی آنتی‌هیستامین‌ها و کاربرد هر یک می‌پردازیم:

 

آنتی‌هیستامین‌های نسل اول (خواب‌آور)

این داروها به دلیل عبور از سد خونی-مغزی، باعث خواب‌آلودگی قابل توجهی می‌شوند. به همین دلیل، اغلب برای خارش‌های شبانه که خواب را مختل می‌کنند، بسیار مفید هستند.

 

آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم (غیر خواب‌آور یا با خواب‌آوری کم)

این داروها به دلیل اینکه کمتر از سد خونی-مغزی عبور می‌کنند، باعث خواب‌آلودگی نمی‌شوند یا خواب‌آلودگی بسیار کمی ایجاد می‌کنند. به همین دلیل، بهترین انتخاب برای خارش‌های روزانه هستند که فرد نیاز به حفظ هوشیاری دارد.

 

نسل اول خواب‌آور رده سنی مجاز نکات مهم مصرف
دیفن هیدرامین 

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 2 سال

* منع مصرف در دوران شیردهی

  • قرص را یکبار در شب‌ها، ترجیحا قبل خواب میل کنید (احتمال بالای بروز گیجی و خواب‌آلودگی).
  • بعد از مصرف دارو، از رانندگی یا کارهایی که نیاز به هشیاری دارند پرهیز کنید.
  • منع مصرف الکل و تداخل با سایر داروهای آرامبخش/خواب‌آور.
هیدروکسی‌زین 

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از ۶ ماه

* احتیاط مصرف در دوران شیردهی

  • قرص را یکبار در شب‌ها، ترجیحا قبل خواب میل کنید (احتمال بالای بروز گیجی و خواب‌آلودگی).
  • بعد از مصرف دارو، از رانندگی یا کارهایی که نیاز به هشیاری دارند پرهیز کنید.
  • منع مصرف الکل و تداخل با سایر داروهای آرامبخش/خواب‌آور.

 

نسل دوم (خواب‌آوری کم) رده سنی مجاز نکات مهم مصرف

فکسوفنادین

(Fexofenadine)

بزرگسالان و نوزادان بزرگتر از 6 ماه
  • از نصف/خرد کردن قرص 180 میلی گرمی پرهیز کنید.
  •  دارو را ترجیحا با معده خالی میل کنید. در صورت بروز عوارض گوارشی، دارو را با معده پر میل کنید.
  • 4 ساعت بین مصرف دارو و میوه/آبمیوه‌های سیب، پرتقال و گریپ‌فروت فاصله دهید.
  • با دارو‌های آنتی اسید همزمان مصرف نکنید.

لوراتادین

(Loratadine)

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 2 سال
  • قرص را یکبار در روز و ترجیحا در ساعت مشخصی میل کنید.
  • منع مصرف الکل و تداخل با سایر داروهای آرامبخش/خواب‌آور.

دس‌لوراتادین

(Desloratadine)

بزرگسالان و نوزادان بزرگتر از 6 ماه
  • قرص را یکبار در روز و ترجیحا در ساعت مشخصی میل کنید.
  • منع مصرف الکل و تداخل با سایر داروهای آرامبخش/خواب‌آور.

ستیریزین

(Cetirizine)

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 2 سال
  • قرص را یکبار در شب ها و ترجیحا در ساعت مشخصی میل کنید (احتمال بروز گیجی و خواب‌آلودگی).
  • منع مصرف الکل و تداخل با سایر داروهای آرامبخش/خواب‌آور.

لووستیریزین

(Levocetirizine)

بزرگسالان و نوزادان بزرگتر از 6 ماه
  • قرص را یکبار در شب ها و ترجیحا در ساعت مشخصی میل کنید (احتمال بروز گیجی و خواب‌آلودگی).
  • منع مصرف الکل و تداخل با سایر داروهای آرامبخش/خواب‌آور.

 

کورتیکواستروئیدها برای درمان خارش بدن

کورتیکواستروئیدها داروهای ضدالتهاب قدرتمندی هستند که با کاهش پاسخ ایمنی و التهاب در پوست،خارش، قرمزی و تورم را به طور موثری کنترل می‌کنند. این دسته از داروها به ویژه برای خارش ناشی از بیماری‌های التهابی پوست مانند اگزما (درماتیت آتوپیک)، درماتیت تماسی و پسوریازیس بسیار موثر هستند.

کورتیکواستروئیدها در اشکال مختلفی وجود دارند:

 

موضعی (کرم، پماد، لوسیون)

این شکل رایج‌ترین و اولین خط درمان است. قدرت آن‌ها از خفیف (مانند هیدروکورتیزون ۱٪) تا بسیار قوی متغیر است و باید توسط پزشک تجویز شود.

 

‏لیست بهترین دارو برای خارش بدن

 

خوراکی (قرص)

برای موارد بسیار شدید و گسترده که به درمان موضعی پاسخ نمی‌دهند، ممکن است یک دوره کوتاه از قرص‌های استروئیدی (مانند پردنیزولون) تجویز شود.

 

تزریقی:

در موارد بسیار حاد و شدید، ممکن است از فرم تزریقی (مانند هیدروکورتیزون) استفاده شود. در جدول زیر، این داروها را آورده‌ایم:

 

نام دارو رده سنی مجاز نکات مهم مصرف

کلوبتازول (موضعی)

(Clobtasol)

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 12 سال (در مواقع ضروری)

* احتیاط مصرف در بارداری و شیردهی

  • فقط برای بیماری‌های التهابی پوستی و با تجویز پزشک و نه برای خارش‌های ساده یا ناشی از خشکی پوست.
  • از استعمال دارو روی پوست زخمی و آسیب‌دیده خودداری کنید.
  • از دارو برای درمان ادرار سوختگی استفاده نکنید.
  • منطقه مورد نظر را قبل از استعمال دارو تمیز کنید.
  • در صورت شستشو، بعد از خشک شدن کامل، از دارو استفاده کنید.
  • بهتر است دارو در اطراف چشم، در صورت، مقعد، کشاله ران و ناحیه تناسلی استفاده نشود، مگر در موارد خاص و دستور پزشک.
  • بهتر است بعد از استعمال دارو سطح مورد نظر را با باند یا هر پوشش دیگر نپوشانید مگر دستور پزشک معالج باشد.
  • پس از هر بار استفاده، دست‌های خود را بشویید تا از انتقال تصادفی دارو به چشم‌ها یا سایر نقاط حساس جلوگیری شود.

تریامسینولون

(Triamcinolone)

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 12 سال

* احتیاط مصرف در بارداری و شیردهی

  • فقط برای بیماری‌های التهابی پوستی و با تجویز پزشک و نه برای خارش‌های ساده یا ناشی از خشکی پوست.
  • منطقه مورد نظر را قبل از استعمال دارو تمیز کنید.
  • در صورت شستشو بهتر است بعد از خشک شدن کامل از دارو استفاده کنید.
  • بهتر است دارو در اطراف چشم، در صورت، مقعد، کشاله ران و ناحیه تناسلی استفاده نشود مگر در موارد خاص و دستور پزشک.
  • بهتر است بعد از استعمال دارو سطح مورد نظر را با باند یا هر پوشش دیگر نپوشانید مگر دستور پزشک معالج باشد.
  • برای پیشگیری از ابتلا به عفونت همواره دست‌های خود را بشویید و از تماس زیاد با افراد مبتلا به بیماری عفونی خودداری کنید.
  • قبل از تزریق هر واکسنی حین مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.

بتازمتازون

(Betamethazone)

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 12 سال

* احتیاط مصرف در بارداری و شیردهی

  • فقط برای بیماری‌های التهابی پوستی و با تجویز پزشک و نه برای خارش‌های ساده یا ناشی از خشکی پوست.
  • منطقه مورد نظر را قبل از استعمال دارو تمیز کنید.
  • در صورت شستشو، بعد از خشک شدن کامل، از دارو استفاده کنید.
  • بهتر است دارو در اطراف چشم، در صورت، مقعد، کشاله ران و ناحیه تناسلی استفاده نشود مگر در موارد خاص و دستور پزشک.
  • بهتر است بعد از استعمال دارو سطح مورد نظر را با باند یا هر پوشش دیگر نپوشانید مگر دستور پزشک معالج باشد.
  • از تماس دارو با دهان بینی و چشم خودداری کنید.
  • برای جلوگیری از ناراحتی گوارشی فرم خوراکی دارو را با غذا مصرف کنید.
  • تا دو ساعت قبل و بعد از مصرف فرم خوراکی این دارو از ترکیبات ضد اسید معده استفاده نکنید.
  • در صورت ابتلا به عفونت‌های قارچی، از مصرف دارو خودداری کنید.
  • با بیماران مبتلا به آبله مرغان و سرخک تماس نداشته باشید.

هیدروکورتیزون

(Hydrocortisone)

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 12 سال

* احتیاط مصرف در بارداری و شیردهی

  • منطقه مورد نظر را قبل از استعمال دارو تمیز کنید.
  • در صورت شستشو بهتر است بعد از خشک شدن کامل از دارو استفاده کنید.
  • بهتر است دارو در اطراف چشم در صورت، مقعد، کشاله ران و ناحیه تناسلی استفاده نشود مگر در موارد خاص و دستور پزشک.
  • بهتر است بعد از استعمال دارو سطح مورد نظر را با باند یا هر پوشش دیگر نپوشانید مگر دستور پزشک معالج باشد.
  • از استعمال دارو روی پوست بریده و زخمی خودداری کنید.
  • در صورت مصرف دارو در درازمدت باید آزمایشات لازم طبق دستور پزشک انجام شود.
  • در مصرف درازمدت دارو برای پیشگیری از بروز پوکی استخوان از مکمل‌های حاوی کلسیم طبق دستور پزشک استفاده کنید.
  • در صورت ابتلا به دیابت و مصرف این دارو توصیه می‌شود چک قند خون با فواصل نزدیک‌تری انجام پذیرد.
  • در صورت مصرف دارو در کودکان به دلیل احتمال تاثیر دارو روی رشد قدی؛ بررسی رشد باید با فواصل منظمی صورت گیرد.
  • برای کاهش احتمال بروز عوارض گوارشی فرم خوراکی دارو باید با غذا میل شود.
  • در صورت مصرف دارو برای مدت زمان مشخصی، نباید دارو را ناگهان قطع شود. در این مواقع به توصیه پزشک برای قطع تدریجی دارو توجه کنید.
  • قبل از تزریق هر واکسنی باید با پزشک مشورت کنید. این دارو می‌تواند سبب کاهش اثربخشی یا افزایش بروز عوارض واکسن شود.

پردنیزولون

(Prednisolone)

در همه سنین با دوز مناسب قابل استفاده است.

* احتیاط مصرف در بارداری و شیردهی

شکل خوراکی و تزریقی

  • شکل تزریقی شیری رنگ تنها به صورت عضلانی استفاده میشود ولی شکل شفاف آن تحت نظر پزشک به صورت وریدی هم قابل استفاده است.
  • بهتر است برای کاهش عوارض گوارشی دارو همراه غذا استفاده شود بهترین زمان مصرف دارو در صورتی که روزی یک بار باشد صبح‌ها همراه صبحانه است و از مصرف همزمان با داروهای آنتی اسید (ضد اسید معده) خودداری کنید و حداقل با 2 ساعت فاصله استفاده شود.
  • در صورتی که دارو را بیش از چند هفته استفاده می‌کنید قبل از قطع دارو حتما باید با پزشک مشورت کنید زیرا دارو باید به آرامی قطع شود.
  • اگر مبتلا به موارد زیر هستید به پزشک تجویز کننده دارو اطلاع دهید: گلوکوم (آب سیاه)، پر فشار خونی، بیماری عفونی، پوکی استخوان، زخم گوارشی یا زخم معده، سل، نارسایی قلبی و دیابت.

شکل موضعی

  • منطقه مورد نظر را قبل از استعمال دارو تمیز کنید.
  • در صورت شستشو، بعد از خشک شدن کامل، از دارو استفاده کنید.
  • بهتر است دارو در اطراف چشم، در صورت، مقعد، کشاله ران و ناحیه تناسلی استفاده نشود، مگر در موارد خاص و دستور پزشک.
  • بهتر است بعد از استعمال دارو سطح مورد نظر را با باند یا هر پوشش دیگر نپوشانید، مگر دستور پزشک معالج باشد.

 

برای آشنایی با نشانه‌ها و روش‌های درمان مشکلات پوستی شایع در کودکان، می‌توانید مطلب زیر را مطالعه کنید:

 

بهترین پماد و کرم برای خارش بدن

بهترین کرم برای خارش بدن معمولا کرمی است که خاصیت ضدالتهابی، ضدخارش و مرطوب‌کننده داشته باشد و متناسب با علت خارش انتخاب شود.

 

پراموکسین

این دارو برای تسکین موقت خارش‌های ناشی از گزش حشرات، پیچک سمی و تحریکات جزئی پوست استفاده می‌شود.

این ماده اغلب در محصولات بدون نسخه (OTC) ضد خارش مشاهده می‌شود. مکانیسم آن مسدود کردن پیام‌های عصبی خارش در پوست است.

 

بی‌حس‌کننده‌های موضعی مانند لیدوکائین یا پریلوکائین موجود در EMLA

این دارو می‌تواند با بی‌حس کردن ناحیه، چرخه خارش را متوقف کند. این کرم‌ با بی‌حس کردن انتهای اعصاب، احساس خارش را از بین می‌برد و معمولا برای خارش‌های موضعی و محدود کاربرد دارد. استفاده وسیع از آن‌ ممکن است باعث جذب و ورود دارو به سیستم گردش خون شود.

 

کپسایسین؛ ماده‌ای مشتق شده از فلفل چیلی (تند)

کرم‌های کپسایسین می‌توانند برای تسکین درد و خارش‌های مزمن (به‌ویژه خارش‌های با منشأ عصبی یا نوروپاتیک) موثر باشند. در ابتدای مصرف ممکن است باعث سوزش پوست شود که معمولا با استفاده مداوم کاهش می‌یابد. باید مراقب باشید پس از مصرف به چشم‌ها دست نزنید.

 

ژل‌ها و لوسیون‌های حاوی منتول

محصولاتی که حاوی منتول یا کافور هستند، برای تسکین فوری و موقت خارش‌های ساده (مانند نیش حشرات) بسیار مفیدند. سازوکار این مواد ایجاد حس خنکی روی پوست است تا گیرنده‌های عصبی را گیج کنند و مغز به جای خارش، حس سرما را دریافت کند.

 

کرم دوکسپین

این کرم یک داروی تجویزی (نسخه‌ای) است که برای خارش‌های شدید و مزمن، به‌ویژه زمانی که با اگزما (درماتیت آتوپیک) مرتبط است، به کار می‌رود. از آنجا که این دارو جذب بدن می‌شود، ممکن است باعث خواب‌آلودگی شود. کرم دوکسپین برای درمان کوتاه‌مدت خارش استفاده می‌شود (معمولا تا ۸ روز).

 

پماد تاکرولیموس

این پماد (با نام تجاری Protopic) برای درمان اگزما استفاده می‌شود، به‌ویژه در مواردی که درمان‌های دیگر پاسخ نداده‌اند یا برای نواحی حساس که نمی‌توان از داروهای کورتونی استفاده کرد.

این دارو بر خلاف کورتیکواستروئیدها، باعث نازک شدن پوست نمی‌شود؛ بنابراین برای استفاده روی صورت، پلک‌ها و گردن مناسب است. تاکرولیموس سیستم ایمنی پوست را سرکوب می‌کند تا التهاب و خارش کاهش یابد و ممکن است در ابتدای مصرف باعث احساس سوزش یا گرما در محل استفاده شود.

 

کرم پیمکرولیموس

این دارو هم برای درمان اگزما (درماتیت آتوپیک) استفاده می‌شود. در مقایسه با تاکرولیموس معمولا به شکل کرم است (در حالی که تاکرولیموس معمولا پماد است) و حس چربی کمتری دارد.

مانند تاکرولیموس، فاقد کورتون است و برای نواحی حساس پوست (مثل صورت) ایمن‌تر از کورتیکواستروئیدهای قوی است. این دارو نیز با سرکوب واکنش سیستم ایمنی در پوست عمل می‌کند.

 

لوسیون کالامین

این یک دارو، یک درمان کلاسیک و بدون نسخه برای تسکین خارش‌های خفیف ناشی از گزش حشرات، پیچک سمی و آبله‌مرغان است. کالامین به عنوان قابض با خشک کردن ترشحات (در مواردی که پوست تاول زده یا ترشح دارد) و ایجاد حس خنکی عمل می‌کند.

 

کروتامیتون

این دارو به عنوان یک ضد خارش و ضد انگل اغلب برای درمان خارش‌های ناشی از گال (Scabies) تجویز می‌شود، اما می‌تواند برای سایر خارش‌های پوستی نیز با تجویز پزشک استفاده شود. مکانیسم دقیق ضد خارش آن کاملا مشخص نیست اما اثر تسکینی نیز دارد.

 

آمونیوم لاکتات

این ماده به عنوان یک مرطوب‌کننده و لایه‌بردار در خارش پوست صرفا ناشی از خشکی شدید یا پوسته‌پوسته شدن (مانند بیماری ایکتیوز یا خشکی زمستانه) تجویز می‌شود. آمونیوم لاکتات با حفظ رطوبت در پوست و حذف سلول‌های مرده، خارش ناشی از خشکی را درمان می‌کند.

 

کرم‌های کورتیکواستروئیدی

کرم هیدروکورتیزون برای خارش‌های خفیف تا متوسط ناشی از اگزما، نیش حشرات یا درماتیت، می‌تواند بسیار موثر باشد. کرم‌های قوی‌تر (با نسخه) مانند بتامتازون، تریامسینولون و کلوبتازول که برای موارد شدیدتر و تحت نظر پزشک تجویز می‌شوند.

 

بی‌حس کننده‌های موضعی و مسکن‌ها رده سنی مجاز نکات مهم مصرف

پراموکسین 

(Pramoxine)

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 2 سال

* احتیاط مصرف در بارداری و شیردهی

  • پیش از استعمال، ناحیه آسیب‌دیده را تمیز و خشک کنید.
  • یک لایه نازک از فرآورده را مطابق با دستورالعمل روی بسته‌بندی، حداکثر 3 تا 5 بار در روز استفاده کنید.
  • لوسیون یا کرم را به آرامی روی پوست بمالید (ماساژ دهید).
  • در صورت استفاده از اسپری، طبق دستورالعمل روی قوطی، آن را از فاصله مناسب اسپری کنید.

لیدوکائین + پریلوکائین 

(EMLA)

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 6 ماه

* احتیاط مصرف در بارداری و شیردهی

  • از استعمال دارو روی زخم‌های باز، پوست آسیب‌دیده یا ملتهب، و قسمت‌های مخاطی خودداری کنید.
  • حداکثر اثر بین 2 تا 3 ساعت است.
  • تا زمان بازگشت حس طبیعی، از قرار دادن ناحیه درمان‌شده در معرض دماهای شدید (خیلی گرم یا خیلی سرد) پرهیز کنید.
  • احتیاط دارویی در بیماران قلبی، یا بیمارانی که نارسایی قلبی  دارند.

 

عوامل ضد تحریک رده سنی مجاز نکات مهم مصرف 

کپسایسین 

(Capsaicin)

بزرگسالان (بزرگتر از 18 سال)
  • برای جلوگیری از تماس دارو با چشم یا سطوح مخاطی، از استعمال آن روی پوست زخم‌شده، ملتهب یا آسیب‌دیده، داخل چین‌های پوستی، یا روی صورت و پوست سر پرهیز کنید.
  • بلافاصله پس از استعمال، دست‌ها را کاملا با آب و صابون بشویید. تا حداقل یک ساعت پس از مصرف، از لمس چشم‌ها، بینی، دهان یا سایر غشاهای مخاطی خودداری کنید.
  • از یک ساعت قبل تا یک ساعت بعد از استعمال دارو، ناحیه تحت درمان را با پانسمان‌های مسدود کننده (بسته) نپوشانید و از اعمال گرمای خارجی (مانند پد گرم، حمام یا دوش آب داغ، سونا) روی آن خودداری کنید.
  • احساس سوزش یا گزگز گذرا در دفعات اول مصرف شایع است؛ این حالت معمولا پس از چند روز استفاده منظم کاهش می‌یابد.
  • شروع تسکین درد ممکن است از چند روز الی چند هفته زمان ببرد؛ اثربخشی درمان را پس از 3 تا 4 هفته استفاده مداوم ارزیابی کنید.
ژل‌های بر پایه منتول

با توجه به بروشور داخل جعبه یا دستورالعمل روی بسته بندی، برای بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 2 سال تا 12 سال قابل استفاده است.

* در دوران بارداری و شیردهی معمولا مشکلی برای مصرف ندارند مگر توضیحات شرکت تولیدکننده متفاوت باشد.

  • فقط برای استعمال خارجی؛ از تماس با چشم‌ها و غشاهای مخاطی خودداری کنید.
  • از استعمال دارو روی پوست آسیب‌دیده (زخم‌دار) یا ملتهب، خارج از موارد ذکر شده روی برچسب محصول، خودداری کنید.
  • در صورت تداوم یا تشدید قرمزی، تحریک، تورم یا درد، مصرف را قطع کنید.
  • از مصرف دارو بیش از حداکثر دفعات روزانه یا مدت زمان تعیین‌شده روی برچسب محصول، خودداری کنید.

 

عوامل ضد التهاب موضعی رده سنی مجاز نکات مهم مصرف 

کرم دوکسپین

(Doxepin)

بزرگسالان (بزرگتر از 18 سال)
  • مصرف مداوم دارو را به حداکثر ۸ روز محدود کنید.
  • مصرف این دارو در بیماران با سابقه گلوکوم (آب‌سیاه) با زاویه بسته، و یا دچار احتباس ادراری ممنوع است.
  • این دارو ممکن است عوارضی مانند خشکی دهان، یبوست، احتباس ادراری و افت فشار خون وضعیتی ارتواستاتیک ایجاد کند.
  • در سالمندان و بیماران مبتلا به مشکلات قلبی، کبدی، کلیوی، تیروئیدی یا اختلالات تشنجی با احتیاط مصرف شود.
  • پانسمان‌های بسته باعث افزایش جذب دارو می‌شوند و باید از استفاده آن‌ها خودداری کرد.
  • در مورد احتمال بروز خواب‌آلودگی (آرام‌بخشی) به بیماران هشدار دهید و توصیه کنید در صورت احساس خواب‌آلودگی، از رانندگی و کار با ماشین‌آلات سنگین پرهیز کنند.

پماد تاکرولیموس

(Tacrolimus)

کرم پیمکرولیموس (Pimecrolimus)

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 2 سال

احتیاط مصرف در بارداری و شیردهی

  • با برطرف شدن ضایعات، مصرف را قطع کنید؛ در صورت عدم پاسخ‌دهی طی ۶ هفته، وضعیت باید مجددا ارزیابی شود.
  • فقط روی نواحی دارای ضایعات فعال استعمال شود.
  • از پانسمان‌های مسدود کننده استفاده نکنید.
  • استفاده مداوم را محدود کنید؛ مصرف روزانه و طولانی‌مدت توصیه نمی‌شود.
  • میزان کلی مواجهه با دارو و همچنین قرارگیری در معرض نور خورشید/اشعه فرابنفش را به حداقل برسانید.
  • روی پوستی که دچار عفونت‌های فعال باکتریایی یا ویروسی است، استفاده نشود.
  • دست‌ها را پیش و پس از استعمال دارو بشویید.
  • از تماس دارو با چشم‌ها، غشاهای مخاطی و زخم‌های باز خودداری کنید.
  • هرگونه ضایعه پوستی جدید، تورم پایدار غدد لنفاوی، یا علائم عفونت را گزارش دهید.
  • دقیقا طبق مدت زمان و دوز تجویزشده عمل کنید؛ از تغییر خودسرانه غلظت یا دفعات مصرف بپرهیزید.

 

سایر داروها رده سنی مجاز نکات مهم مصرف 

لوسیون کالامین 

(Calamine)

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 2 سال

احتیاط مصرف در بارداری و شیردهی

  • فقط برای استعمال خارجی؛ از تماس با چشم‌ها و غشاهای مخاطی خودداری کنید.
  • روی پوست‌های تاول‌زده، ترک‌خورده یا زخم‌های باز استفاده نکنید.
  • یک لایه نازک از لوسیون را روی پوست تمیز و خشک ناحیه آسیب‌دیده بمالید. این کار را هر ۶ تا ۸ ساعت یک‌بار، یا طبق دستور پزشک تکرار کنید.
  • اگر علائم بدتر شد، طی ۷ روز بهبود نیافت، و یا مدت کوتاهی پس از بهبودی دوباره عود کرد، مصرف را قطع کرده و جهت ارزیابی پزشکی مراجعه کنید.
  • در صورت بروز حساسیت به لمس، تحریک پوست، تورم مداوم یا افزایش درد، مصرف دارو را متوقف کنید.
  • ناحیه درمان‌شده را محکم نپوشانید و بانداژ نکنید.

کروتامیتون 

(Crotamiton)

در همه سنین با دوز مناسب قابل استفاده است

احتیاط مصرف در بارداری و شیردهی

  • فقط برای استعمال خارجی؛ از استفاده روی صورت، چشم‌ها، دهان، مجرای خروجی ادرار و سایر غشاهای مخاطی خودداری کنید. در صورت تماس تصادفی، فورا محل را شستشو دهید.
  • روی پوست ملتهب حاد، زخم‌دار یا ترک‌خورده استفاده نکنید.
  • پیش از مصرف، بدن را کاملا بشویید، پوسته‌های مرده و جدا شده را با لیف/برس بزدایید و تمام بدن از گردن تا نوک پا را خشک کنید.
  • یک لایه نازک از دارو را بمالید و به آرامی ماساژ دهید؛ این کار را یک بار دیگر پس از ۲۴ ساعت تکرار کنید (یک نوبت دیگر استفاده کنید).
  • ۴۸ ساعت پس از آخرین نوبت مصرف، حمام کنید تا دارو از روی پوست پاک شود.
  • در صورتی که کنه‌های زنده همچنان وجود داشته باشند، می‌توان یک دوره کامل درمانی دیگر را پس از ۷ تا ۱۰ روز تکرار کرد.
  • برای تسکین علائم خارش، دارو را روی نواحی آسیب‌دیده ماساژ دهید تا کاملا جذب شود؛ در صورت نیاز تکرار کنید.
آمونیوم لاکتات (Ammonium Lactate)

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 12 سال

ایمن در بارداری، نیازمند احتیاط در شیردهی

  • فقط برای استعمال خارجی؛ از مصرف دارو روی زخم‌های باز، ترک‌های پوستی، ساییدگی‌ها یا پوست خراشیده (مثلا پس از اصلاح) خودداری کنید، زیرا این کار ممکن است باعث سوزش یا گزگز شود.
  • یک لایه نازک را روی پوست تمیز و خشک نواحی آسیب‌دیده بمالید و روزی دو بار (هر ۱۲ ساعت) کاملا ماساژ دهید تا جذب شود.
  • هنگام استفاده روی صورت احتیاط کنید؛ ابتدا روی یک ناحیه کوچک تست کنید تا میزان تحمل پوست سنجیده شود.
  • مصرف دارو روی پوستی که در معرض نور طبیعی یا مصنوعی خورشید قرار دارد را به حداقل رسانده یا از آن اجتناب کنید. اگر قرارگیری در معرض آفتاب اجتناب‌ناپذیر است، برای کاهش خطر تحریک پوست، از لباس‌های پوشیده استفاده کنید یا از کرم ضدآفتاب وسیع‌الطیف (Broad-spectrum) استفاده کنید.
  • اگر وضعیت بیماری بدتر شد یا علائم طی ۲ هفته بهبود نیافت، یا تحریک پوستی قابل‌توجهی ایجاد شد، مصرف را قطع کرده و با پزشک معالج خود مشورت کنید.

 

بهترین پماد و کرم برای خارش بدن

 

مهار کننده لکوترین برای خارش بدن

مهارکننده‌های لکوترین (مانند مونته‌لوکاست و زفیرلوکاست) معمولا به عنوان درمان خط اول خارش در نظر گرفته نمی‌شوند، بلکه اندیکاسیون اصلی مصرف آن‌ها به عنوان درمان کمکی (خط دوم درمان) است.

این داروها اغلب زمانی تجویز می‌شوند که استفاده از آنتی‌هیستامین‌ها به تنهایی قادر به کنترل خارش نباشد، به‌ویژه در مواردی مانند کهیر مزمن و خارش‌های شدید با منشا آلرژیک.

از آنجا که لکوترین‌ها مواد شیمیایی التهاب‌زایی هستند که طی واکنش‌های آلرژیک، آزاد شده و منجر به تورم و خارش می‌شوند، مسدود کردن آن‌ها می‌تواند سازوکار خارش را در بیماران مقاوم به درمان‌های معمول متوقف کند.

 

دارو رده سنی مجاز نکات مهم مصرف 

مونته‌لوکاست 

(Montelukast)

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 6 ماه

احتیاط مصرف در دوران شیردهی

  • هر دو دارو برای دستیابی به انسداد پایدار گیرنده لکوترین نیاز به مصرف روزانه دارند؛ ممکن است چندین روز طول بکشد تا اثرات مفید روی خارش ظاهر شود. این داروها برای تسکین فوری خارش مناسب نیستند.
  • به‌دقت مراقب تغییرات رفتاری باشید. در صورت بروز علائمی مانند بی‌قراری، افسردگی، بی‌خوابی، اختلال حافظه و افکار خودکشی (به‌ویژه در صورت مصرف طولانی‌مدت) فورا مصرف دارو را متوقف و به پزشک خود اطلاع دهید.
  • بهبود علائم (شدت خارش، فعالیت کهیر) را پس از 1 تا 2 هفته و سپس به‌صورت دوره‌ای ارزیابی کنید.

زفیرلوکاست 

(Zafirlukast)

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 5 سال

احتیاط مصرف در بارداری

منع مصرف در شیردهی

  • زفیرلوکاست را حداقل 1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا مصرف کنید.

 

مرطوب‌کننده‌ و نرم‌کننده‌‌ها برای خارش بدن

استفاده از مرطوب‌کننده‌ها و نرم‌کننده‌ها «خط اول درمان» برای خارش بدن، به‌ویژه خارش ناشی از خشکی پوست، در نظر گرفته می‌شود. خشکی پوست باعث ایجاد شکاف‌های میکروسکوپی در سد دفاعی پوست می‌شود که پایانه‌های عصبی را تحریک کرده و اجازه ورود مواد محرک را می‌دهند.

نرم‌کننده‌ها با پر کردن فضای بین سلول‌های پوست، سد دفاعی را ترمیم کرده و حساسیت اعصاب پوست را کاهش می‌دهند.

توصیه می‌شود از محصولاتی استفاده کنید که حاوی ترکیبات زیر باشند:

  • سرامیدها: چربی‌های طبیعی پوست هستند که به حفظ رطوبت کمک می‌کنند. تحقیقات نشان داده‌اند کرم‌های حاوی سرامید در کاهش خارش ناشی از اگزما و خشکی پوست بسیار موثر هستند.
  • اوره و لاکتیک اسید: این‌ مواد جاذب رطوبت هستند و آب را به داخل پوست می‌کشند. اوره علاوه بر مرطوب‌کنندگی، خاصیت لایه‌برداری ملایم دارد که پوسته‌های خارش‌دار را حذف می‌کند.
  • جو دوسر کلوئیدی: این ماده که در بسیاری از لوسیون‌های ضد خارش وجود دارد، دارای خواص ضد التهابی و تسکین‌دهنده اثبات شده است و شدت خارش را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.
  • وازلین (پترولاتوم): به عنوان یک پوشاننده عمل می‌کند و بهترین ماده برای جلوگیری از تبخیر آب از سطح پوست است. برای خارش‌های شدید و پوست‌های بسیار خشک، پمادهای چرب (مانند وازلین) بهتر از لوسیون‌های آبی عمل می‌کنند.

چند نکته درباره مصرف مرطوب کننده‌ها و نرم مرطوب‌کننده‌ها:

  • مرطوب‌کننده باید بلافاصله (ظرف 3 دقیقه) پس از استحمام، زمانی که پوست هنوز کمی نم‌دار است، استفاده شود تا رطوبت در پوست حبس شود.
  • پمادها و کرم‌ها برای رفع خارش موثرتر از لوسیون‌ها هستند، زیرا محتوای روغن بالاتری دارند.
  • بیماران باید از مرطوب‌کننده‌های حاوی عطر و مواد نگهدارنده حساسیت‌زا دوری کنند، زیرا این مواد خود می‌توانند باعث واکنش پوست و تشدید خارش شوند.

 

داروهای تزریقی برای درمان خارش

درمان‌های تزریقی برای خارش، خط اول درمان نیستند و معمولا برای شرایط خاص، شدید یا مقاوم در نظر گرفته می‌شوند.

 

کورتیکواستروئیدهای تزریقی

این رایج‌ترین دسته از داروهای تزریقی برای کنترل خارش‌های شدید است که در جدول بالا در موردشان توضیح دادیم.

  • هیدروکورتیزون تزریقی: این دارو برای مدیریت شرایط شدید آلرژیک و بیماری‌های پوستی حاد استفاده می‌شود.
  • تریامسینولون: این دارو ممکن است به صورت عضلانی یا مستقیما داخل ضایعه پوستی تزریق شود.

موارد تجویز:

  • زمانی که خارش ناشی از یک واکنش آلرژیک شدید و حاد (مانند کهیر گسترده) باشد.
  • زمانی که درمان‌های موضعی (پمادها) و خوراکی (قرص‌ها) نتوانسته‌اند التهاب و خارش را کنترل کنند.
  • برای درمان نواحی ضخیم‌شده و خارش‌دار پوست که پماد به داخل آن‌ها نفوذ نمی‌کند.

 

داروهای بیولوژیک

این‌ها نسل جدید داروهای تزریقی هستند که سیستم ایمنی را به شکل هدفمندتری نشانه می‌گیرند.

  • دوپیلوماب: این دارو به صورت زیر پوستی درمان اگزما تزریق می‌شود و معمولا زمانی تجویز می‌شود که بیماری مزمن شده و بیمار به هیچ‌یک از درمان‌های دیگر پاسخ نداده است.

 

اپی‌نفرین

این دارو تنها در موارد اورژانسی کاربرد دارد؛ یعنی زمانی که خارش بخشی از یک واکنش آلرژیک مرگبار (آنافیلاکسی) است که با تنگی نفس و تورم گلو همراه شده است.

 

داروهای تزریقی برای درمان خارش

 

بهترین دارو و درمان‌های غیردارویی و مراقبتی برای خارش بدن کودکان

اولین و مهم‌ترین قدم برای کودکان، مراقبت از پوست و جلوگیری از خشکی است. استفاده مکرر از مرطوب‌کننده‌ها و نرم‌کننده‌های بدون عطر، رنگ و مواد نگهدارنده باعث حفظ رطوبت در پوست کودک و کمک به ترمیم آن می‌شود.

  • پوشاندن لباس‌های نخی و گشاد (پرهیز از پشم و الیاف مصنوعی) و خنک نگه داشتن محیط خواب؛
  • کوتاه نگه داشتن ناخن‌های کودک برای جلوگیری از زخم شدن پوست هنگام خاراندن؛
  • استفاده از دستکش نخی برای نوزادان در هنگام خواب.

 

داروهای موضعی

داروهای زیر، از انواع تسکین‌دهنده‌های موضعی تسکین خارش بدن هستند:

 

هیدروکورتیزون 1%

برای خارش‌های التهابی (مانند اگزما)، پزشک ممکن است پماد هیدروکورتیزون ضعیف (Mild) را تجویز کند.

نکته مهم! از مصرف کورتون‌های قوی بدون تجویز پزشک اطفال جدا خودداری کنید.

 

تاکرولیموس و پیکرولیموس

این داروها تنها برای کودکان بالای ۲ سال تایید شده‌اند و برای نوزادان زیر ۲ سال توصیه نمی‌شوند.

 

لوسیون کالامین

برای تسکین خارش‌های ناشی از گزش حشرات یا آبله‌مرغان در کودکان ایمن است.

 

خرید آنلاین داروها از داروخانه‌های اطراف مشاهده همه

 

داروهای خوراکی (آنتی‌هیستامین‌ها)

اگر خارش ناشی از آلرژی باشد یا مانع خواب کودک شود، پزشک ممکن است شربت‌های آنتی‌هیستامین تجویز کند:

  • آنتی‌هیستامین‌های غیرخواب‌آور: مانند لوراتادین یا ستیریزین (به فرم شربت) برای کنترل آلرژی در طول روز.
  • آنتی‌هیستامین‌های خواب‌آور: مانند دیفن‌هیدرامین (در دوزهای پایین و مخصوص کودکان) ممکن است برای کمک به خوابیدن کودکانی که خارش شبانه دارند تجویز شود.

توجه: پیش از استفاده از هرگونه دارو (حتی بدون نسخه) برای نوزادان و کودکان خردسال، حتما با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

برای آشنایی با علائم و اصول مراقبت از کودکان مبتلا به حساسیت غذایی، مطلب زیر را مطالعه کنید:

 

‌‏بهترین دارو برای خارش بدن در دوران بارداری و شیردهی

درمان خارش در دوران بارداری و شیردهی باید با احتیاط و اولویت‌بندی ایمنی انجام شود. در اینجا سعی میکنیم به گزینه‌های درمانی مناسب و ایمن‌تر اشاره کنیم:

 

نرم‌کننده‌ها و مرطوب‌کننده‌ها (ایمن‌ترین روش)

اولین خط درمان در بارداری و شیردهی استفاده از روش‌های غیردارویی است.

  • مرطوب‌کننده‌ها: استفاده مکرر از کرم‌ها و پمادهای بدون عطر برای رفع خشکی و کشیدگی پوست شکم و بدن
  • دوش آب ولرم: پرهیز از آب داغ که خارش را بدتر می‌کند.
  • لباس‌های نخی: پوشیدن لباس‌های گشاد و نخی برای کاهش تحریک پوست.

 

درمان‌های موضعی (کرم‌ها و پمادها)

می‌توانید از پمادهای زیر برای رفع خارش استفاده کنید:

  • لوسیون کالامین: این لوسیون برای تسکین خارش در دوران بارداری ایمن در نظر گرفته می‌شود.
  • هیدروکورتیزون موضعی: استفاده از کرم‌های هیدروکورتیزون با دوز پایین (مانند ۱٪) برای نواحی کوچک پوست معمولا ایمن تلقی می‌شود.

نکته مهم در دوران شیردهی: نباید کرم را روی ناحیه نوک سینه یا هاله سینه بمالید. همچنین این دارو نباید روی نواحی وسیع بدن استفاده شود.

 

آنتی‌هیستامین‌های خوراکی

با تجویز پزشک، آنتی‌هیستامین ها نیز قابلیت مصرف در این دوران را دارند:

  • لوراتادین و ستیریزین: این داروها (نسل جدید آنتی‌هیستامین‌ها) معمولا در بارداری ترجیح داده می‌شوند، زیرا خواب‌آلودگی کمتری ایجاد می‌کنند و سابقه ایمنی خوبی دارند.

هشدار: خارش شدید در بارداری (به‌ویژه در کف دست‌ها و پاها و بدون راش پوستی) ممکن است نشانه یک مشکل کبدی به نام کلستاز داخل کبدی بارداری باشد. این وضعیت برای جنین خطرناک است و نیاز به مراجعه فوری به پزشک و داروهای تجویزی خاص (مانند Ursodiol) دارد، نه درمان‌های خانگی.

 

‌‏بهترین دارو برای خارش بدن در دوران بارداری و شیردهی

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر خارش بدن با هر یک از شرایط زیر همراه باشد، مراجعه به پزشک ضروری است:

  • طولانی شدن و عدم پاسخ به درمان خانگی
  • شدت خارش و اختلال در زندگی
  • شروع ناگهانی و گسترده
  • اگر خارش محدود به یک نقطه نیست و تمام/بخش وسیعی از بدن را درگیر کرده است.
  • وجود علائم هشداردهنده دیگر (خستگی شدید، تب، تکرر ادرار، یبوست، اسهال)
  • علائم عفونت پوستی

نکته! اگر باردار هستید و دچار خارش شده‌اید، به‌ویژه اگر این خارش در کف دست‌ها و کف پاها (بدون راش یا دانه) باشد. این می‌تواند نشانه «کلستاز بارداری» باشد که برای جنین خطرناک است و نیاز به مداخله فوری پزشکی دارد.

 

توصیه‌ای از تیم دارو دات کام به شما

تحمل خارش‌های مداوم و آزاردهنده تجربه‌ای فرساینده است که نه‌تنها پوست، بلکه آرامش ذهنی، تمرکز روزانه و کیفیت خواب را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما در پزشکی چیزی به نام «بهترین دارو» یا یک نسخه واحد برای همه انواع خارش وجود ندارد.

خارش پوست تنها یک علامت است و می‌تواند از خشکی ساده، آلرژی، اگزما، نیش حشرات یا حتی بیماری‌های زمینه‌ای ناشی شود؛ به همین دلیل درمان موثر برای هر فرد متفاوت است.

خوددرمانی و استفاده خودسرانه از داروها، به‌ویژه پمادهای کورتونی یا آنتی‌هیستامین‌ها، ممکن است روند بهبودی را به تاخیر بیندازد، علائم را به‌طور موقت سرکوب کند یا عوارضی مانند نازک شدن پوست و تداخلات دارویی ایجاد کند.

از آنجا که شرایط بدنی، سن، بارداری، شیردهی و بیماری‌های زمینه‌ای در انتخاب درمان نقش دارند، مراجعه به پزشک امن‌ترین و مطمئن‌ترین راه برای تسکین پایدار خارش است.

نام نویسنده: امیر صارم
امیر صارم هستم دانشجوی سال پنجم دکتری عمومی داروسازی. حوزه علاقمندی و پژوهش بنده دارو های اعصاب و روان به خصوص افسردگی و اختلالات خلقی است. تلاش میکنم با بیانی شیوا، محتواهایی بدون سوگیری، به روز و دقیق را در اختیار مخاطب قرار بدهم‌.

نظرات

نظر خود را بنویسید

مقالات مشابه

مشاهده همه
آخرین مقالات
مشاهده همه