بهترین داروها برای درمان عفونت ادراری با اثر فوری و قوی

بهترین دارو برای عفونت ادراری چیست؟

پزشک برای اینکه بهترین دارو را برای درمان عفونت‌های ادراری تجویز کند، عوامل مختلفی مثل سوابق پزشکی و نوع عفونت را در نظر می‌گیرد.

معمولا پزشک ابتدا نمونه ادرار را بررسی می‌کند و پس از کشت، نوع باکتری‌ای که باعث عفونت شده مشخص می‌شود. با توجه به نوع باکتری، پزشک بهترین داروی آنتی‌بیوتیک را تجویز می‌کند. البته در عفونت‌های ادراری معمول، درمان معمولا بدون نیاز به آزمایش شروع می‌شود.

برای آشنایی با انواع عفونت‌های دستگاه ادراری، مطلب زیر را مطالعه کنید:

از چه داروهایی برای درمان عفونت دستگاه ادراری (UTI) استفاده می‌شود؟

برای درمان عفونت‌های ادراری ساده از داروهایی مانند نیتروفورانتوئین، سولفامتوکسازول، تری متوپریم، فسفومایسین، آموکسی‌سیلین، سیپروفلوکساسین، داکسی‌‌سایکلین یا در مواردی مترونیدازول استفاده می‌شود.

همچنین در موارد خاص، داروهای فلوروکینولون‌ تجویز می‌شوند. در عفونت‌های ادراری شدید، ممکن است نیاز به بستری و تزریق وریدی آنتی‌بیوتیک‌ باشد. در ادامه داروهایی را که برای درمان عفونت‌های ادراری مورد استفاده قرار می‌گیرند، بررسی می‌کنیم:

مسکن‌ها

اگر هنگام عفونت ادرار احساس ناراحتی داشته باشید، پزشک ممکن است داروهای مسکن مانند فنازوپیریدین تجویز کند. این دارو برای تسکین درد در مجاری ادراری کاربرد دارد.

همچنین برای کاهش اسپاسم مثانه یا کاهش درد، می‌توان از دارو‌های ضد درد بدون نسخه مثل استامینوفن یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی استفاده کرد.

استروژن

مطالعات نشان داده‌اند که استروژن باعث تولید موادی در بدن می‌شود که از بروز عفونت در مثانه جلوگیری می‌کند. به همین دلیل، زنان در دوران پیش‌یائسگی و یائسگی که دچار نوسانات سطح استروژن می‌شوند، بیشتر در معرض عفونت ادراری قرار می‌گیرند. پزشک برای درمان عفونت‌های ادراری ممکن است استروژن را به صورت پماد یا شیاف یا حتی حلقه واژینال تجویز کند که چند بار در هفته استفاده می‌شود.

آنتی بیوتیک‌ها

اگر علائم و نتایج آزمایش‌ها نشان دهند که به عفونت دستگاه ادراری مبتلا هستید، پزشک قبل از آماده شدن نتایج کشت ادرار، آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند. آنتی‌بیوتیک‌ها معمولا به صورت خوراکی و برای ٣ تا ٧ روز توصیه می‌شوند و کمک می‌کنند که علائم ظرف چند روز کاهش یابند. برای اثربخشی کامل، لازم است که دوره مصرف را کامل کنید.

تری متوپریم

تری‌متوپریم/سولفامتوکسازول از ترکیب دو آنتی‌بیوتیک تشکیل شده است. این دارو با مسدود کردن دو مرحله‌ مهم در مسیر ساخت پروتئین‌های حیاتی برای باکتری‌ها، رشد و بقای آن‌ها را متوقف می‌کند.

این آنتی‌بیوتیک معمولا دو بار در روز برای مدت ٣ روز تجویز می‌شود، اما اگر مشکل کلیوی داشته باشید، ممکن است دوز پایین‌تری توصیه شود.

نیتروفورانتوئین

نیتروفورانتوئین یک آنتی‌بیوتیک است که به‌طور خاص عفونت‌های مثانه را هدف قرار می‌دهد. این آنتی‌بیوتیک در تولید DNA و پروتئین‌های لازم برای بقا در باکتری‌ها اختلال ایجاد می‌کند.
نیتروفورانتوئین معمولا در دوزهای ١٠٠ میلی‌گرمی برای مصرف دو بار در روز توصیه می‌شود. مدت زمان مصرف معمولا ۵ روز است. اگر مشکل کلیوی داشته باشید، ممکن است نیتروفورانتوئین برای شما مناسب نباشد.

فسفومایسین

داروی فسفومایسین معمولا برای درمان عفونت‌های ادراری ناشی از باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود. این دارو از چسبیدن باکتری‌ها به پوشش دستگاه ادراری جلوگیری می‌کند و آن‌ها را از بین می‌برد.

فسفومایسین معمولا در یک دوز ٣ گرمی تجویز می‌شود. اگر دچار مشکلات کلیوی یا کبدی باشید، ممکن است دوز متفاوتی به شما توصیه شود.

آموکسی‌سیلین/کوآموکسی کلاو

آموکسی‌سیلین با از بین بردن دیواره سلولی باکتری‌ها، آن‌ها را می‌کشد. آموکسی‌سیلین/کلاونات(کوآموکسی کلاو) همیشه اولین گزینه درمان عفونت‌های ادراری نیست، ولی برای برخی افراد موثر است. این دارو دو بار در روز (۵٠٠ میلی‌گرم) و برای ۵ تا ٧ روز تجویز می‌شود. ممکن است این دوره درمان برای کودکان طولانی‌تر باشد.

سیپروفلوکساسین

این آنتی‌بیوتیک از تکثیر DNA باکتری‌ها جلوگیری می‌کند. سیپروفلوکساسین از داروهایی مانند آموکسی‌سیلین یا سفالکسین قوی‌تر است، اما عوارض جانبی جدی‌تری هم دارد. این دارو برای درمان عفونت‌های ادراری پیچیده یا شدید استفاده می‌شود.

سیپروفلوکساسین هر ١٢ تا ٢۴ ساعت یک‌بار، برای مدت ۵ تا ٧ روز و در دوز ٢۵٠ تا ۵٠٠ میلی‌گرمی تجویز می‌شود. دوز مصرفی این دارو ممکن است با توجه به عملکرد کلیه، توسط پزشک تغییر کند.

داکسی‌سایکلین

داکسی‌‌سایکلین از ساخت پروتئین‌های مورد نیاز باکتری‌ها جلوگیری می‌کند و معمولا برای درمان اورتریت ناشی از عفونت کلامیدیا کاربرد دارد. این دارو معمولا دو بار در روز و به مدت ٧ روز، در دوزهای ١٠٠ میلی‌گرمی مصرف می‌شود. برای جلوگیری از تحریک مری (ازوفاژیت)، دارو را با یک لیوان آب کامل مصرف کنید.

نکته مهم: داکسی‌‌سایکلین می‌تواند بر میزان اثربخشی قرص‌های ضدبارداری اثر بگذارد.

مترونیدازول

مترونیدازول می‌تواند برای برخی افراد در درمان عفونت‌های ادراری مفید باشد، اما اولین داروی پیشنهادی نیست. این دارو معمولا دوبار در روز، در دوزهای ۵٠٠ میلی‌گرمی و به مدت یک هفته تجویز می‌شود.

اثربخشی مترونیدازول در عفونت‌های ادراری، محدود به از بین بردن باکتری‌های بی‌هوازی است، درحالی که اکثر عفونت‌های ادراری ناشی از باکتری‌های هوازی مانند E.coli هستند.

مترونیدازول می‌تواند در برابر باکتری‌های بی‌هوازی مانند G. vaginalis که باعث واژینوز باکتریایی می‌شود، موثر باشد.

سفیکسیم

سفیکسیم به‌عنوان یک جایگزین خوب در درمان عفونت‌های ادراری ثابت شده است. حدود ٢٠ درصد از این دارو به‌صورت فعال از طریق کلیه‌ها دفع می‌شود. بنابراین می‌تواند گزینه مفیدی برای درمان عفونت‌های ادراری باشد. سفیکسیم ممکن است برای مصرف دو بار در روز در دوز ٢٠٠ میلی‌گرمی یا یک‌بار با دوز ۴٠٠ میلی‌گرمی تجویز شود.

فلوروکینولون‌‌ها

فلوروکینولون‌‌ها مثل لووفلوکساسین و افلوکساسین دسته‌ای از آنتی‌بیوتیک‌ها هستند. این آنتی‌بیوتیک‌ها معمولا گزینه اول برای درمان نیستند، اما در صورت اثربخش نبودن یا نامناسب بودن سایر داروها، قابل استفاده هستند.

فلوروکینولون‌‌ها نرخ مقاومت بالایی دارند، اما برای پیلونفریت و پروستاتیت، به دلیل نفوذ عالی بافتی مخصوصا در پروستات، ترجیح داده می‌شوند.

آنتی بیوتیک‌های دیگری که برای درمان عفونت ادراری استفاده می شوند

سایر آنتی‌بیوتیک‌‌هایی که برای درمان عفونت‌های ادراری به کار می‌روند عبارتند از:

• سفالکسین
• سفتریاکسون
• آمیکاسین
• لووفلوکساسین
• سولفامتوکسازول

آیا داروهای بدون نسخه برای درمان عفونت ادراری وجود دارد؟

داروهای بدون نسخه می‌توانند به تسکین علائم کمک کنند، اما عفونت‌های ادراری را کاملا درمان نمی‌کنند. همچنین، آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند عوارض جانبی زیادی داشته باشند و بهتر است از مصرف آن‌ها بدون مشورت پزشک اجتناب کنید.

برای درمان عفونت ادراری چه مدت زمانی نیاز است که آنتی‌بیوتیک مصرف شود؟

اکثر عفونت‌های ادراری نیاز به ٣ تا ٧ روز درمان با آنتی‌بیوتیک‌ دارند. این مدت زمان بسته به نوع آنتی‌بیوتیک و شدت عفونت ممکن است متفاوت باشد. درمان عفونت‌های ادراری شدید ممکن است تا ١۴ روز نیاز به آنتی‌بیوتیک داشته باشد. فقط داروی فسفومایسین به‌صورت یک دوز استفاده می‌شود.

نکته: کامل کردن دوره درمان اهمیت دارد. حتی اگر احساس بهبودی کردید، قطع داروها بدون مشورت پزشک می‌تواند باعث بازگشت عفونت یا ایجاد مقاومت باکتریایی شود. اگر پس از اتمام دوره مصرف باز هم علائم داشته باشید، ممکن است پزشک برای مدت طولانی‌تری آنتی‌بیوتیک تجویز کند.

بهترین آنتی‌بیوتیک برای عفونت ادراری در افراد مسن چیست؟

احتمال دارد که آنتی‌بیوتیک‌های معمول در درمان عفونت‌های ادراری، برای افراد مسن چندان موثر نباشند. افراد مسن در معرض خطر ابتلا به عفونت‌های مقاوم به دارو هستند. بنابراین درمان عفونت در آن‌ها گاهی می‌تواند سخت باشد.

برای درمان عفونت‌های ساده در افراد مسن، از آنتی‌بیوتیک‌هایی با طیف محدود مانند تری متوپریم استفاده می‌شود (طیف محدود به معنی توانایی محدود دار‌و در کشتن برخی باکتری‌هاست).

اگر عفونت پیچیده باشد، از آنتی‌بیوتیک‌های قوی‌تر با طیف گسترده استفاده می‌شود که می‌توانند انواع زیادی از باکتری‌ها را از بین ببرند.

درمان به‌موقع عفونت در افراد مسن مهم است. تحقیقات نشان داده‌اند که تاخیر در مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند باعث افزایش خطر عفونت خون و مرگ شود.

بهترین آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت ادراری در بزرگسالان کدام است؟

در بزرگسالان و افراد بالغ، انتخاب داروها بستگی به سن، سایر شرایط پزشکی و شدت عفونت دارد. بهترین آنتی‌بیوتیک‌ها برای بزرگسالان عبارتند از:

• سفیکسیم یا نیتروفورانتوئین برای درمان عفونت‌های ادراری خفیف تا متوسط؛
• سیپروفلوکساسین یا لووفلوکساسین برای درمان عفونت‌های فوقانی یا مقاوم؛
• فسفومایسین برای تسکین سریع علائم در عفونت‌های ساده.

بهترین آنتی بیوتیک برای درمان عفونت دستگاه ادراری زنان چیست؟

زنان به دلایل آناتومی بدنی، بیشتر در معرض عفونت‌های ادراری هستند. آنتی‌بیوتیک‌های رایج برای درمان عفونت‌های ادراری در زنان شامل موارد زیر است:

• نیتروفورانتوئین: دارویی ایمن و موثر برای درمان عفونت‌های ادراری است.
• فسفومایسین: این دارو به صورت تک دوز استفاده می‌شود.
• سفیکسیم: معمولا برای عفونت‌های متوسط به کار می‌رود.
• آموکسی‌سیلین-کلاونات: این دارو معمولا برای باکتری‌های ترکیبی توصیه می‌شود.

داروی نیتروفرونتائین به عنوان درمان خط اول عفونت‌های ادراری در زنان تجویز می‌شود. دوز استاندارد این دارو ١٨۵ میلی‌گرم، و مدت مصرف آن ٣ تا ٧ روز است. پیومسیلینام می‌تواند برای پیشگیری از عفونت‌های ادراری مکرر موثر باشد.

ممکن است پزشک مصرف پروبیوتیک را برای پیشگیری از عود عفونت‌های ادراری توصیه کند.

آنتی‌بیوتیک مناسب برای عفونت ادراری در بارداری کدام است؟

به دلیل تغییرات فیزیکی در دستگاه ادراری، عفونت ادراری در دوران بارداری شایع است. در این دوران، پزشک داروی نیتروفورانتوئین را برای درمان عفونت‌های ادراری تجویز می‌کند. این دارو برای درمان عفونت ناشی از بسیاری از باکتری‌های شایع در بارداری موثر است.

نکته مهم: آنتی‌بیوتیک‌های فلوروکینولون‌ نباید در دوران بارداری مصرف شوند، زیرا باعث آسیب رسیدن به جنین می‌شوند.

بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت دستگاه ادراری برای مردان چیست؟

عفونت‌های ادراری در بین مردان کم‌تر شایع است. با این حال در صورت بروز، عفونت‌های پیچیده‌تری هستند. بهترین آنتی‌بیوتیک‌ها برای عفونت‌های ادراری مردان عبارتند از:

• سفیکسیم برای درمان عفونت‌های مثانه؛
• آموکسی‌سیلین-کلاونات برای درمان عفونت‌های ترکیبی؛
• لووفلوکساسین یا سیپروفلوکساسین جهت درمان عفونت‌های مربوط به کلیه یا پروستات.

قوی‌ترین آنتی بیوتیک برای عفونت دستگاه ادراری چیست؟

برای درمان عفونت‌های ادراری شدید یا عود کننده، ممکن است داروهای زیر تجویز شوند:

• سیپروفلوکساسین: یک فلوروکینولون‌ برای عفونت‌های پیچیده است که می‌تواند طیف گسترده‌ای از باکتری‌ها را از بین ببرد.
• سفتریاکسون: یک سفالوسپورین برای عفونت‌های کلیوی که به صورت وریدی (تزریقی) استفاده می‌شود.
• لووفلوکساسین: برای زمانی که درمان با داروهای خوراکی برای عفونت‌های دستگاه فوقانی ترجیح داده می‌شود.
• آمیکاسین: برای درمان عفونت‌های بیمارستانی یا عفونت‌های مقاوم تجویز می‌شود.

اگر دچار عفونت ادراری مکرر شوم، چه کاری باید انجام دهم؟

اگر در طول ۶ ماه بیش از دو بار یا در طول یک سال بیش از سه بار به عفونت ادراری مبتلا شوید، به این معناست که عفونت مکرر دارید. در این صورت، ممکن است پزشک درمان‌های زیر را توصیه کند:

• مصرف آنتی‌بیوتیک قبل یا بعد از رابطه جنسی؛
• دوز کم آنتی‌بیوتیک برای مصرف هر روز؛
• مصرف آنتی‌بیوتیک فقط زمانی که علائم را مشاهده کردید.

مصرف آنتی‌بیوتیک برای برای درمان عفونت دستگاه ادراری چه عوارض جانبی می‌تواند به همراه داشته باشد؟

بیشتر آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند عوارضی مانند تهوع، استفراغ و اسهال ایجاد کنند. همچنین در افرادی که به آنتی‌بیوتیک حساس هستند، ممکن است واکنش‌های جزئی مانند بثورات پوستی با واکنش‌های شدید مثل آنافیلاکسی مشاهده شود. در صورت داشتن تغییرات پوستی شدید یا مشکلات تنفسی، باید فورا به پزشک مراجعه کنید. سایر عوارض جانبی آنتی‌بیوتیک‌ها شامل موارد زیر است:

• سرگیجه
• جوش
• سردرد
• عفونت مخمری

آیا ممکن است نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های مورد استفاده برای درمان عفونت ادراری مقاوم شویم؟

باکتری‌هایی که باعث عفونت‌های ادراری می‌شوند، ممکن است به مرور زمان به آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم شوند. یعنی داروها دیگر توانایی از بین بردن باکتری‌ها را ندارند. در این شرایط اگر دوباره به عفونت‌های ادراری مبتلا شوید، احتمال دارد داروها به‌راحتی موثر نباشند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

در صورت مشاهده علائم زیر، باید به پزشک مراجعه کنید:

• تکرر ادرار
• وجود خون در ادرار
• درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
• احساس تخلیه ناقص مثانه
• اسهال شدید یا اسهال بیش از ٢ روز
• هنگامی که علائم برطرف نشوند یا بدتر شوند
• تب
• کمردرد
• استفراغ

برای بررسی ارتباط عفونت ادراری و دیابت، مطلب زیر را مطالعه کنید:

توصیه‌ای از تیم دارو دات کام به شما

در صورتی که دچار عفونت ادراری هستید، توصیه می‌شود که برای درمان آن اقدام سریع انجام دهید. درمان زودهنگام باعث پیشگیری از عوارضی مانند عفونت کلیه یا سپسیس (واکنش شدید و گسترده‌ بدن به یک عفونت) می‌شود.

همچنین زنان باردار، افرادی با سیستم ایمنی ضعیف‌ و دارای مشکلات کلیوی، باید درمان عفونت‌های ادراری را فورا پیگیری کنند. اگر نگرانی یا سوالی در این زمینه دارید، می‌توانید با پزشکان ما در میان بگذارید.