علائم ایدز در زنان چیست؟ HIV در زنان

علائم HIV و ایدز در زنان میتواند متفاوت و گاهی پیچیده باشد. برخی نشانهها مانند تب، خستگی و تعریق شبانه در مراحل اولیه دیده میشوند و شباهت زیادی به نشانههای شایع در بیماریهای دیگر دارند،
اما با پیشرفت عفونت، مشکلاتی اختصاصیتر در زنان ظاهر میشود؛ از جمله تغییرات در چرخه قاعدگی، عفونتهای مکرر واژن و افزایش خطر ابتلا به بیماریهای مقاربتی.
در مراحل پیشرفته، بروز علائمی مانند کاهش وزن ناگهانی، اسهال طولانیمدت، تورم غدد لنفاوی و عفونتهای مزمن میتواند نشاندهنده ضعیف شدن شدید سیستم ایمنی و ورود بیماری به مرحله ایدز باشد.
تشخیص زودهنگام در این مسیر اهمیت بسیار بالایی دارد، زیرا درمان بهموقع میتواند از پیشرفت بیماری و عوارض جدی آن جلوگیری کند.
در این مطلب از دارو دات کام، به بررسی دقیق این علائم میپردازیم تا درک بهتری از این موضوع پیدا کنید.
علائم و نشانههای HIV در زنان چیست؟
علائم اولیه HIV در زنان کدامند؟
حدود ۲ تا ۴ هفته پس از ابتلا، ممکن است فرد علائمی شبیه به آنفولانزا داشته باشد؛ این نشانه واکنش بدن به ویروس است و ممکن است چند روز تا چند هفته طول بکشد.
علائم اولیه شامل:
- تب
- خستگی
- دردهای عضلانی
- تعریق شبانه
- ضایعات پوستی
- گلودرد
- تورم غدد لنفاوی
برخی افراد در مراحل اولیه هیچ علامتی ندارند. با این حال، اگر احتمال میدهید در معرض HIV قرار گرفتهاید، باید آزمایش بدهید.
در مقاله زیر با نشانههای پوستی ایدز، دلایل بروز آنها و راههای کنترل و درمان آشنا میشوید:

علائمی که معمولاً فقط در زنان و بیشتر در مراحل پیشرفته دیده میشوند:
تغییرات قاعدگی
ممکن است خونریزیها کم تر یا شدیدتر ، پریودی ها قطع یا علائم PMS شدید تر شوند. استرس یا ابتلا به سایر عفونتهای مقاربتی (که در افراد مبتلا به HIV شایع هستند) میتواند این مشکلات را ایجاد کند. اما تغییرات هورمونی ناشی از ضعف سیستم ایمنی در اثر HIV نیز نقش دارد.
واژینوز باکتریایی
یک عفونت منتقله از راه جنسی است که HIV خطر ابتلا به آن را افزایش میدهد.
علائم آن شامل:
- ترشح واژن
- درد و خارش وازن
- سوزش هنگام ادرار کردن
- ترشح رقیق و آبکی
- بوی شدید و ماهیمانند واژن
علائم مرتبط با عفونتهای مقاربتی
تبخال تناسلی، بیماری التهابی لگن ، کلامیدیا، سوزاک و سیفلیس در زنان مبتلا به HIV شایعتر و شدیدتر بروز میکنند.
علائم میتواند شامل موارد زیر باشد:
- ترشحات غیرطبیعی واژینال
- تب
- تاول یا زخم
- بینظمی در قاعدگی
- درد هنگام رابطه جنسی
- درد شکمی
- عفونتهای قارچی واژن
عفونتهای قارچی واژن
بسیاری از زنان مبتلا به HIV این عفونتها را مکررا و حتی چندین بار در سال تجربه میکنند.
علائم شامل:
- ترشح غلیظ و سفید از واژن
- درد هنگام رابطه جنسی
- درد در زمان ادرار
- سوزش یا التهاب واژن
برای آشنایی کامل با ایدز، علائم، راههای انتقال و روشهای درمان، مقاله زیر را مطالعه کنید:
علائم HIV در یک زن باردار چگونه بروز میکند؟
علائم ابتلا به HIV چه در دوران بارداری و چه بیرون از آن یکسان هستند. درمان به موقع میتواند از انتقال ویروس به نوزاد جلوگیری کند. اگر دچار علائمی مشکوک به HIV هستید یا فکر میکنید در اثر رابطه جنسی یا استفاده از مواد مخدر در معرض ویروس قرار گرفته اید، حتما با پزشکان در میان بگذارید.
هر چه زودتر آزمایش دهید، زودتر هم میتوانید درمان را شروع کنید. حتی اگر در طول بارداری آزمایش HIV نداده باشید، همچنان امکان انجام آن در زمان زایمان وجود دارد.
در برخی شرایط، زایمان به روش سزارین میتواند خطر انتقال ویروس به نوزاد را کاهش دهد. همچنین پس از تولد هم میتوان برای کودک درمان پیشگیرانه انجام داد تا احتمال ابتلا به HIV کمتر شود.
اگر تصور میکنید در معرض HIV بودهاید، متخصص زنان و زایمان میتواند آزمایش HPV را هم برایتان انجام دهد.
علائم دیرهنگام HIV در زنان چیست؟
پس از علائم شبیه آنفولانزا که معمولاً در هفتههای نخست دیده میشود، بدن وارد مرحلهای میشود که پزشکان آن را مرحله نهفتگی بالینی مینامند. این دوره با عناوین دیگری مانند عفونت بدون علامت HIV یا عفونت مزمن HIV هم شناخته میشود.
در این مرحله، ویروس همچنان در بدن فعال است اما بسیار کندتر تکثیر میشود و معمولاً فرد احساس بهتری پیدا میکند. بیشتر افراد در این دوره هیچ علامتی ندارند و این وضعیت میتواند تا ۱۰ سال ادامه داشته باشد.

علائم ایدز در زنان کدامند؟
ایدز یا سندرم نقص ایمنی اکتسابی (به انگلیسی: Acquired immune deficiency syndrome – AIDS) آخرین مرحله پیشرفت HIV است. اگر درمان به موقع انجام نشود، HIV میتواند به ایدز برسد. در این مرحله سیستم ایمنی بدن به شدت آسیب میبیند.
علائم ایدز در زنان میتواند شامل موارد زیر باشد:
- تب و تعریق شبانه مکرر
- اسهال مداوم بیش از یک هفته
- کاهش وزن ناگهانی
- خستگی شدید بدون علت مشخص
- تورم غدد لنفاوی در زیر بغل، گردن یا کشاله ران
- زخم در دهان، واژن یا مقعد
- لکههای قرمز، قهوهای، بنفش یا صورتی روی پوست یا داخل دهان، بینی یا پلکها
- افسردگی
- اختلال حافظه
باید توجه داشت که این نشانهها میتوانند ناشی از بیماریهای مختلف دیگری هم باشند؛ بنابراین مراجعه به پزشک برای تشخیص قطعی ضروری است.
تفاوت بین علائم اچآیوی و ایدز در زنان چیست؟
علائم HIV معمولاً در مراحل ابتدایی خفیف و زودهنگام ظاهر میشوند؛ اما در زنان، با پیشرفت بیماری و رسیدن به مرحله ایدز، نشانهها شدت بیشتری پیدا میکنند و میتوانند شامل عفونتهای مزمن، کاهش وزن قابل توجه و مشکلات عصبی باشند.
زنان تا چه مدت میتوانند بدون اینکه متوجه شوند، HIV داشته باشند؟
در برخی افراد، علائم تنها یک تا دو ماه پس از ابتلا به HIV ظاهر میشوند؛ اما ممکن است تا ۱۰ سال یا حتی بیشتر هیچ نشانهای دیده نشود. زمان بروز علائم بستگی به سرعت آسیب زدن ویروس به سیستم ایمنی بدن دارد.
آیا علائم خاصی از HIV وجود دارد که فقط در زنان دیده شود؟
بله. زنان ممکن است دچار بینظمی قاعدگی، عفونتهای مکرر واژن و تغییرات در چرخه ماهیانه شوند؛ مواردی که مردان آن را تجربه نمیکنند.
ظاهر ناخنهای زنان مبتلا به HIV چگونه است؟
تغییر در ظاهر ناخنها در مبتلایان به HIV شایع است. اغلب این تغییرات ناشی از قارچ یا عفونتهای دیگر هستند. ناخنها ممکن است به رنگ قهوهای یا سیاه درآیند، لکهها یا خطوط سفید پیدا کنند، شکننده و دوشاخه شوند یا بهتدریج پهنتر و گردتر شوند.
آیا زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به HIV/ایدز هستند؟
بله، احتمال ابتلای زنان به HIV بیشتر است، چون رابطه جنسی بدون کاندوم برای زنها بهطور کلی خطر بیشتری نسبت به مردها دارد.
چرا تشخیص وضعیت HIV در مراحل اولیه برای زنان دشوار است؟
برخی از زنان ممکن است در مراحل ابتدایی HIV هیچ علامتی نداشته باشند، و همین موضوع شناسایی بیماری را سختتر میکند. اگر فکر میکنید در معرض خطر ابتلا به HIV هستید، حتما باید با پزشک صحبت کنید و در مورد انجام آزمایش مشورت بگیرید.
در این مطلب زیر میتوانید با اقدامات ضروری پس از تماس با HIV و روشهای پیشگیری در ۷۲ ساعت نخست آشنا شوید:

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟
توصیه می شود که همه افراد ۱۳ تا ۶۴ ساله بهعنوان بخشی از مراقبتهای معمول پزشکی حداقل یک بار در زندگی خود آزمایش HIV بدهند،. همچنین توصیه می شود که همه زنان باردار آزمایش HIV انجام دهند.
برخی افراد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به HIV هستند.
عوامل خطر شامل موارد زیر میشوند:
- داشتن رابطه جنسی واژینال یا مقعدی با فردی که یا از وضعیت HIV خود بیخبر است یا مبتلا به HIV است و داروهای ضدویروسی مصرف نمیکند
- تزریق مواد مخدر و به اشتراک گذاشتن سرنگ یا سوزن
- داشتن یک بیماری مقاربتی، مانند سیفلیس
- داشتن پارتنرهای جنسی متعدد
اگر فردی هر یک از این عوامل خطر را داشته باشد، باید با پزشک متخصص عفونی خود درباره آزمایش HIV صحبت کند. پزشک همچنین میتواند درباره دفعات مناسب انجام آزمایش مشاوره دهد.

توصیهای از تیم دارو دات کام به شما
اگر شما یا اطرافیانتان در معرض خطر ابتلا به HIV هستید یا علائمی مشکوک مانند تب و تعریق شبانه ، اسهال مداوم، کاهش وزن ناگهانی، تورم غدد لنفاوی و زخم در مخاط های بدن دارید، حتماً در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید و آزمایش بدهید.
شناسایی بهموقع و شروع درمان نه تنها به حفظ سلامت فرد کمک میکند، بلکه نقش مهمی در جلوگیری از انتقال ویروس به دیگران نیز دارد.
منابع مقاله:
webmd | ada | mayoclinic | medlineplus | medicalnewstoday | nhs | privatemedicalclinic































