حساسیت پوستی در کودکان: شناخت علائم و درمان آلرژی پوستی در کودکان

مقدمه و شناخت بیماری

انواع مختلف بیماری‌های پوستی مرتبط با آلرژی‌های پوستی در کودکان کدامند؟

حساسیت‌های پوستی یکی از شایع‌ترین انواع آلرژی در کودکان هستند و در سنین پایین‌تر شیوع بیشتری دارند. این واکنش‌ها می‌توانند به اشکال مختلفی بروز کنند که شناخت آن‌ها برای والدین بسیار مهم است.

در میان بیماری‌های پوستی شایع در کودکان، سه نوع اصلی به طور مستقیم با آلرژی‌های پوستی مرتبط هستند:

• اگزما

این نوع حساسیت یک بیماری التهابی مزمن پوست است که با قرمزی، خارش، خشکی و ترک‌خوردگی پوست مشخص می‌شود. اگزما اغلب در کودکان بین ۱ تا ۵ سالگی ظاهر می‌شود، اما می‌تواند از دوران نوزادی نیز آغاز شده و تا بزرگسالی ادامه یابد.

در نوزادان، اگزما معمولاً روی صورت (به‌ویژه گونه‌ها) و پوست سر دیده می‌شود، درحالی‌که در کودکان بزرگ‌تر اغلب در چین‌های پوستی مانند پشت زانوها و آرنج‌ها، صورت، گردن، دست‌ها و پاها بروز می‌کند. کودکانی که آسم، آلرژی غذایی یا تب یونجه دارند، بیشتر مستعد ابتلا به اگزما هستند.

• درماتیت تماسی آلرژیک

در این مورد بثورات و ضایعات پوستی زمانی ظاهر می‌شوند که پوست کودک با ماده‌ای که به آن حساسیت دارد، تماس مستقیم پیدا کند. واکنش معمولاً بلافاصله پس از تماس رخ می‌دهد. پوست آسیب‌دیده ممکن است تاول بزند، پوسته‌پوسته شود یا در اثر تماس مکرر، ضخیم و چرمی به نظر برسد. علائم این حساسیت شامل خارش شدید، قرمزی پوست یا بثورات است.

• کهیر (Hives)

کهیر به‌صورت برجستگی‌های قرمز و خارش‌دار یا کهیرهای برجسته روی پوست ظاهر می‌شود. این واکنش یک نوع حساسیت پوستی شایع است که می‌تواند در هر نقطه از بدن بروز کند و برخلاف اگزما یا درماتیت تماسی، معمولاً خشک یا پوسته‌پوسته نیست. کهیر می‌تواند حاد (کمتر از ۶ هفته) یا مزمن (بیش از ۶ هفته) باشد.

شایع‌ترین آلرژی‌های پوستی در کودکان کدامند؟

اگزما (درماتیت آتوپیک)، درماتیت تماسی آلرژیک و کهیر که قبل‌تر به شما معرفی شدند، هر سه شایع‌ترین انواع آلرژی‌های پوستی در کودکان محسوب می‌شوند. اگزما به‌ویژه بسیار رایج است و حدود ۱۰% کودکان جهان را درگیر می‌کند.

شایع‌ترین بثورات پوستی در کودکان

شایع‌ترین بثورات پوستی در کودکان عبارتند از:

درماتیت

درماتیت یک اصطلاح کلی برای هر عارضه پوستی است که باعث التهاب (قرمزی یا تغییر رنگ پوست) می‌شود. انواع درماتیت عبارتند از:

• بثورات ناشی از پوشک: بثورات ناشی از پوشک شایع‌ترین عارضه پوستی در نوزادان است که باسن، ناحیه تناسلی و ران‌های کودک را درگیر می‌کند. نام دیگر این عارضه، درماتیت پوشک است.
• کلاه گهواره: کلاه گهواره یک عارضه پوستی بی‌خطر است که پوست سر نوزاد را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. نام دیگر این بثورات، درماتیت سبورئیک نوزاد است.
• اگزمای نوزاد: اگزمای نوزاد باعث خشکی و خارش پوست می‌شود. این بثورات معمولاً صورت کودک را درگیر می‌کند. نام دیگر این عارضه، درماتیت آتوپیک است.
• درماتیت تماسی: درماتیت تماسی باعث بثورات پوستی همراه با خارش می‌شود. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که کودک با یک ماده حساسیت‌زا یا محرک تماس پیدا کند.

عفونت‌های ویروسی

بثورات ویروسی در نوزادان و کودکان شایع است و ویروس‌های مختلف و زیادی باعث ایجاد آنها می‌شوند. انواع عفونت‌های ویروسی عبارتند از:

• بیماری پنجم: این عفونت باعث ایجاد بثوراتی روی صورت نوزاد می‌شود که گونه‌های او را قرمز می‌کند. به همین دلیل به آن بیماری گونه سیلی‌خورده نیز می‌گویند. این بیماری باعث ایجاد بثورات توری‌شکل روی بازوها و پاهای نوزاد نیز می‌شود.
• روزئولا: این عفونت بیشتر نوزادان و کودکان نوپا را تا زمانی که به سن ۲ سالگی می‌رسند درگیر می‌کند. پس از تب بالا، این بیماری باعث ایجاد بثوراتی می‌شود که در سراسر بدن کودک ظاهر می‌شود. نام دیگر این عفونت، بیماری ششم است.
• آبله‌مرغان: این بثورات قبلاً در دوران کودکی بسیار رایج بود. نام دیگر این عفونت واریسلا زوستر است. لازم به ذکر است واکسن این بیماری از آن‌جایی که در برنامه واکسیناسیون روتین کشور قرار ندارد، برای همه توصیه نمی‌شود.
• سرخک: سرخک یک عفونت بسیار مسری است که می‌تواند علائمی شبیه آنفولانزا و بثوراتی ایجاد کند که در سراسر بدن کودک پخش می‌شود. واکسن این بیماری می‌تواند از ابتلا به آن جلوگیری کند.
• سرخجه: سرخجه ممکن است شبیه سرخک به نظر برسد، اما ویروس متفاوتی باعث ایجاد آن می‌شود و واکسن آن می‌تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند. نام دیگر این عفونت، سرخک آلمانی است.
• مولوسکوم کانتوژیوزوم: این عفونت باعث ایجاد بثورات بی‌خطر اما گاهی اذیت‌کننده می‌شود که به شکل برآمدگی‌های کوچک و برجسته در سراسر بدن کودک هستند. این بثورات می‌تواند تا یک سال باقی بمانند.
• بیماری دست، پا و دهان: این عفونت باعث ایجاد بثورات تاول مانند روی دست‌ها و پاهای کودک می‌شود. البته ممکن است سایر قسمت‌های بدن آنها را نیز تحت‌تأثیر قرار دهد. همچنین باعث ایجاد زخم‌های دردناک در دهان کودک می‌شود.

عفونت‌های باکتریایی

باکتری‌ها می‌توانند باعث ایجاد بثورات پوستی در کودکان شوند. انواع عفونت‌های باکتریایی عبارتند از:

• مخملک: این عفونت باعث ایجاد برآمدگی‌های کوچک و زبر در سراسر بدن کودک می‌شود. همچنین علائم گلودرد استرپتوکوکی نیز به همراه دارد.
• زردزخم: این عفونت بیشتر در کودکان ۲ تا ۵ ساله شایع است، اما می‌تواند در هر سنی رخ دهد. معمولاً باعث ایجاد بثورات پوستی در اطراف دهان یا زیر بینی کودک می‌شود.

عفونت‌های قارچی

قارچ‌ها همچنین می‌توانند منجر به بثورات پوستی در کودکان شوند. انواع عفونت‌های قارچی عبارتند از:

• کرم حلقوی: برخلاف نامش، کرم حلقوی توسط کرم ایجاد نمی‌شود، بلکه یک عفونت قارچی است. بثورات حلقه‌ای‌شکل این عفونت می‌تواند در هر جایی از بدن کودک، از جمله بازوها، پاها و سینه او ظاهر شود.

سایر بثورات رایج در نوزادان

• کهیر: برآمدگی‌های صورتی، کم‌رنگ یا قرمز روی پوست نوزاد که با خارش همراه است.
• بثورات ناشی از دندان‌درآوردن: بثورات ناشی از دندان‌درآوردن روی صورت نوزاد ممکن است ظاهر و ناپدید شوند. این وضعیت وقتی اتفاق می‌افتد که دندان‌های جدید نوزاد در حال رویش هستند یا وقتی که نوزاد بیشتر آب دهانش جاری می‌شود.
• کهیر: کهیر در نوزادان به همان دلیلی که در بزرگسالان رخ می‌دهد، ایجاد می‌شود. این واکنش زمانی اتفاق می‌افتد که کودک چیزی را که به آن حساسیت دارد، بخورد یا لمس کند.
• آکنه نوزادی: آکنه نوزادی باعث ایجاد جوش روی صورت و سینه نوزاد می‌شود. معمولاً در سه ماه اول زندگی نوزاد خودبه‌خود از بین می‌رود.

واکنش آلرژیک در کودکان چگونه است؟

واکنش‌های آلرژیک زمانی رخ می‌دهند که سیستم ایمنی بدن کودک به مواد خاصی (آلرژن‌ها) که معمولاً برای اکثر افراد بی‌ضرر هستند، واکنش منفی نشان می‌دهد. این واکنش‌ها می‌توانند از طریق تماس مستقیم پوست، بلع (مصرف غذا یا دارو) یا استنشاق (تنفس گرده یا ذرات گردوغبار) آلرژن‌ها بروز کنند.

علائم پوستی اغلب به‌سرعت ظاهر می‌شوند؛ به‌عنوان‌مثال، درماتیت تماسی و کهیر حاد می‌توانند در عرض چند دقیقه پس از مواجهه بروز کنند. علاوه بر علائم پوستی، واکنش‌های آلرژیک ممکن است سایر سیستم‌های بدن را نیز درگیر کنند.

این علائم می‌توانند شامل عطسه، سرفه، آبریزش یا گرفتگی بینی، خارش یا آبریزش چشم، خس‌خس سینه، سردرد، یا مشکلات گوارشی مانند درد شکم، تهوع، استفراغ یا اسهال باشند. شدت واکنش می‌تواند از تحریک خفیف پوستی تا واکنش‌های شدید و تهدیدکننده زندگی متغیر باشد.

علائم و علت‌ها

علل آلرژی‌های پوستی در کودکان

علل آلرژی‌های پوستی در کودکان متنوع هستند و اغلب به عوامل محیطی، تماس با مواد خاص، غذاها یا داروها مربوط می‌شوند.

• عوامل محیطی: ذرات گردوغبار، کپک، گرده گیاهان (از درختان، چمن‌ها و علف‌های هرز)، شورهٔ حیوانات خانگی و بزاق آن‌ها از جمله آلرژن‌های محیطی شایع هستند.
• محرک‌های تماسی: تماس پوست با موادی مانند نیکل (در جواهرات، دکمه‌ها)، برخی گیاهان (مانند پیچک سمی)، مواد آرایشی، عطرها، رنگ‌ها و مواد شیمیایی موجود در لباس و کفش، لاتکس، صابون‌ها و شوینده‌ها می‌تواند باعث درماتیت تماسی شود. حتی برخی داروهای موضعی نیز می‌توانند محرک باشند.
• غذاها: درحالی‌که برخی غذاها می‌توانند مستقیماً باعث واکنش‌های پوستی مانند کهیر شوند، اغلب آلرژی‌های غذایی به‌عنوان محرک برای تشدید اگزما عمل می‌کنند. تخم‌مرغ، شیر، بادام‌زمینی، گندم، سویا، غذاهای دریایی و آجیل از جمله آلرژن‌های غذایی رایج هستند.
• عوامل فیزیکی: تعریق زیاد یا تماس با پارچه‌های زبر و خشن نیز می‌تواند اگزما را تشدید کند.

علائم آلرژی‌های پوستی در کودکان

علائم حساسیت‌های پوستی در کودکان بسته به نوع آلرژی و شدت آن متفاوت است.

• علائم عمومی: قرمزی یا تغییر رنگ پوست، خارش (که اغلب شدید است)، خشکی یا پوسته‌پوسته شدن پوست، برجستگی‌ها یا کهیرهای برجسته، و تاول‌های احتمالی (گاهی پر از مایع) از علائم رایج هستند.
• علائم اگزما: بثورات قرمز، خارش شدید، خشکی پوست، خراش‌های کوچک ناشی از خارش که می‌تواند به پوست آسیب برساند و لکه‌های ضخیم و چرمی که در اثر خاراندن و لمس مکرر ایجاد می‌شوند. خاراندن زیاد می‌تواند منجر به عفونت‌های پوستی ثانویه شود.
• علائم درماتیت تماسی آلرژیک: خارش شدید، قرمزی پوست یا بثورات، تاول، ترشح، پوسته پوسته شدن یا دلمه بستن. بثورات معمولاً در ناحیه‌ای که بیشترین تماس را با ماده حساسیت‌زا داشته است، شدیدتر هستند.
• علائم کهیر: کهیرهای قرمز رنگ (برجستگی‌های برجسته)، تورم (Angioedema) که ممکن است هنگام لمس‌کردن، گرم باشد و احساس خارش یا سوزش در نواحی آسیب‌دیده.
• علائم همراه: در برخی موارد، به‌ویژه در واکنش‌های آلرژیک شدیدتر، علائم پوستی ممکن است با علائم دیگری مانند مشکلات تنفسی، تورم لب‌ها، دهان، صورت یا زبان، گرفتگی بینی، عطسه، آبریزش بینی یا سردرد همراه باشند.

لازم به ذکر است که ظاهر ضایعات و بثورات پوستی می‌تواند بر اساس رنگ پوست کودک متفاوت باشد؛ به‌عنوان‌مثال، قرمزی ممکن است در پوست‌های تیره‌تر کمتر قابل‌مشاهده باشد و ضایعات پوستی ممکن است به رنگ خاکستری یا سفید به نظر برسند.

تشخیص و آزمایش‌ها

پزشکان چگونه بثورات پوستی را در کودکان تشخیص می‌دهند؟

پزشک اطفال یا متخصص پوست، حساسیت‌ها و بثورات پوستی را عمدتاً از طریق معاینه فیزیکی دقیق و پرسیدن سؤالات جزئی در مورد سابقه پزشکی و ویژگی‌های حساسیت تشخیص می‌دهد.

در طول معاینه فیزیکی، پزشک نوع برجستگی‌ها یا لکه‌ها، شکل، رنگ و سایر ویژگی‌های آن‌ها را به‌دقت بررسی می‌کند تا علت اصلی را تعیین کند.

چگونه بفهمیم فرزندمان به چه چیزی حساسیت دارد؟

برای شناسایی آلرژن‌های خاص، پزشک ممکن است آزمایش‌های آلرژی را توصیه کند:

• تست پریک پوستی (Skin Prick Test): در این آزمایش، یک قطره کوچک از ماده مشکوک به آلرژن روی پوست قرار داده می‌شود و یک خراش کوچک روی پوست ایجاد می‌شود. سپس پوست از نظر واکنش‌هایی مانند قرمزی یا برجستگی در محل تست بررسی می‌شود.
• تست پچ (Patch Test): این آزمایش به طور خاص برای درماتیت تماسی استفاده می‌شود. آلرژن‌ها روی تکه‌هایی قرار می‌گیرند که سپس به مدت ۴۸ ساعت روی پوست قرار داده می‌شوند تا مشخص شود آیا واکنشی رخ می‌دهد یا خیر. این تست بدون سوزن انجام می‌شود.
• آزمایش خون: آزمایش خون نیز می‌تواند برای شناسایی آلرژن‌های خاص، به‌ویژه در مورد آلرژی‌های غذایی، مورداستفاده قرار گیرد.

درمان و دارو‌ها

چگونه آلرژی‌های پوستی را درمان می‌کنید؟

درمان حساسیت‌های پوستی در کودکان بر اساس نوع و شدت آلرژی متفاوت است. هدف اصلی درمان، تسکین علائم، بهبود پوست و جلوگیری از عود مجدد است. راهکار اصلی درمانی برای آلرژی‌های پوستی، شناسایی و اجتناب مداوم از آلرژن‌ها یا محرک‌های شناخته شده است.

بهترین درمان‌ها برای آلرژی

• برای اگزما
  • • مرطوب‌کننده‌ها و پمادها: استفاده منظم از نرم‌کننده‌ها و مرطوب‌کننده‌ها برای حفظ رطوبت پوست و تقویت سد دفاعی آن حیاتی است.
    • کرم‌های استروئیدی موضعی: کرم‌های استروئیدی که پزشک تجویز می‌کند می‌توانند به کاهش التهاب و خارش در طول دوره‌های عود کردن اگزما کمک کنند.
    • اجتناب از محرک‌ها: شناسایی و دوری از محرک‌های خاص مانند پارچه‌های زبر، برخی صابون‌ها، شوینده‌ها یا آلرژن‌های غذایی می‌تواند به طور قابل‌توجهی به کنترل اگزما کمک کند.
• برای درماتیت تماسی آلرژیک
  • • اجتناب: فوراً تماس با ماده تحریک‌کننده را متوقف کنید.
    • درمان‌های موضعی: کرم‌های استروئیدی که پزشک تجویز می‌کند برای بهبود پوست و کاهش التهاب استفاده می‌شوند.
    • آنتی‌هیستامین‌ها: می‌توانند برای تسکین خارش شدید مصرف شوند.
• برای کهیر
  • • اجتناب از آلرژن: کهیر اغلب پس از حذف آلرژن، خودبه‌خود برطرف می‌شود.
    • آنتی‌هیستامین‌ها: پزشکان ممکن است آنتی‌هیستامین‌ها را برای درمان یا پیشگیری از کهیر و کاهش خارش تجویز کنند.

چه زمانی باید نگران بثورات پوستی فرزندم باشم؟

اگر نگران بثورات پوستی فرزندتان هستید و مطمئن نیستید چه کاری باید انجام دهید، احساس نگرانی والدین، حتی بدون وجود علائم خاص، یک دلیل کافی برای مشورت با پزشک است. علاوه بر علائم اورژانسی که پیش‌تر ذکر شد، در شرایط زیر نیز باید برای بررسی سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید:

• اگر بثورات با تب همراه باشد (به‌ویژه اگر کودک زیر ۳ ماه با دمای ۳۸ درجه سانتی‌گراد یا بالاتر از ۳ ماه با دمای ۳۹ درجه سانتی‌گراد یا بالاتر باشد).
• اگر بثورات با وجود مراقبت‌های خانگی به‌سرعت در حال گسترش یا بدتر شدن هستند.
• اگر کودک به‌طورکلی ناخوش، بی‌حال یا کم‌اشتها است.
• اگر علائم عفونت ثانویه (مانند چرک، افزایش درد، گرما یا رگه‌های قرمز) وجود دارد.
• برای شرایط خاص مانند اگزما، اگر تاول‌های ریز و تب ایجاد شود (اگزما هرپتیکوم) که نیاز به توجه فوری پزشکی دارد.
• اگر کودک زیر ۲ سال علائم گال (خارش شدید ناشی از مایت) را دارد، باید توسط پزشک ویزیت شود.

چرا آلرژی بهبود نمی‌یابد؟

برخی از حساسیت‌های پوستی، مانند اگزما و آلرژی‌های محیطی، ماهیت مزمن و طولانی‌مدت دارند. این بدان معناست که آن‌ها ممکن است تا بزرگسالی نیز ادامه داشته باشند، حتی اگر علائم با گذشت زمان بهبود یابند. این شرایط را بیشتر می‌توان کنترل کرد تا اینکه به طور کامل درمان شوند. اگر کودک به طور مداوم در معرض آلرژن یا محرک قرار گیرد، وضعیت پوستی او بهبود نخواهد یافت.

علاوه بر این، آلرژی‌ها اغلب یک ویژگی ژنتیکی هستند؛ یعنی سیستم ایمنی کودک مستعد واکنش است که این ویژگی درمان کامل را دشوار می‌سازد. خاراندن بیش از حد نیز می‌تواند به پوست آسیب رسانده و منجر به عفونت‌های باکتریایی ثانویه شود که روند بهبود را مختل می‌کند.

اگر فرزندم بثورات پوستی داشته باشد، چه انتظاری می‌توانم داشته باشم؟

بیشتر بثورات پوستی در کودکان هیچ مشکل جدی ایجاد نکرده و منجر به عوارض نمی‌شوند. بثورات پوستی کودک شما ممکن است خودبه‌خود بهبود یابد یا با درمانی کوتاه و جزئی برطرف شود. برخی از بثورات پوستی نیاز به درمان در مطب پزشک دارند. مشورت با پزشک بهترین گزینه را برای فرزند شما تعیین می‌کند.

برخی دیگر از بثورات پوستی می‌تواند به این معنی باشد که فرزند شما به یک بیماری شدید؛ مانند سرخک مبتلا شده است. سرخک فقط یک بثورات پوستی نیست. این بیماری می‌تواند منجر به عوارض تهدیدکننده زندگی شود. در صورت بروز علائم شبیه آنفولانزا و بثورات پوستی گسترده، به پزشک مراجعه کنید.

پیشگیری، مدیریت و کنترل

چگونه آلرژی‌های پوستی را مدیریت می‌کنید؟

• اجتناب از آلرژن: اصلی‌ترین روش در مدیریت، شناسایی و اجتناب مداوم از آلرژن‌ها و محرک‌های شناخته شده است. این شامل دوری از غذاهای خاص، فلزات، مواد شیمیایی یا گیاهانی است که باعث واکنش می‌شوند.
• روتین مراقبت از پوست
  • • از صابون‌ها و شوینده‌های ملایم و بدون عطر استفاده کنید.
    • مدت‌زمان حمام را کوتاه نگه دارید و از آب ولرم استفاده کنید.
    • پس از حمام، به طور منظم از مرطوب‌کننده‌ها برای حفظ رطوبت پوست استفاده کنید.
    • برای لباس کودک، پارچه‌های نرم و قابل تنفس مانند پنبه را انتخاب کنید و از مواد زبر یا مصنوعی خودداری کنید.
• کنترل محیطی
  • • برای کاهش ذرات گردوغبار، خانه را به طور منظم تمیز کنید.
    • در فصولی که میزان گرده‌افشانی بالا است، پنجره‌های ماشین و خانه را بسته نگه دارید و از تهویه مطبوع استفاده کنید.
    • کودک را تشویق کنید قبل از خواب دوش بگیرد تا گرده‌ها از مو و پوستش پاک شوند.
• پایبندی به داروها: داروهای تجویز شده توسط پزشک (مانند کرم‌های موضعی، آنتی‌هیستامین‌ها) را به طور مداوم و طبق دستور مصرف کنید، حتی زمانی که علائم بهبود یافته‌اند، تا از عود مجدد جلوگیری شود.

آیا می‌توان از بثورات پوستی در کودکان جلوگیری کرد؟

درحالی‌که همیشه نمی‌توان از بروز خود آلرژی جلوگیری کرد، می‌توان از عود کردن بثورات پوستی ناشی از آن پیشگیری کرد. اگر پزشک آلرژن‌های خاصی را برای کودک شما شناسایی کرد باشد که نسبت به آن‌ها واکنش نشان می‌دهد، اجتناب کامل از آن‌ها بهترین راه پیشگیری است.

حفظ سلامت و پاکیزگی پوست با مرطوب کردن منظم و مراقبت‌های ملایم از پوست می‌تواند به جلوگیری از تحریک کمک کرده و پوست را کمتر مستعد واکنش‌های آلرژیک کند. حفاظت‌های محیطی، مانند بسته نگه داشتن پنجره‌ها در فصول گرده‌افشانی بالا، استفاده از تهویه مطبوع و دوش‌گرفتن کودک قبل از خواب برای پاک کردن آلرژن‌ها از پوست و مو، می‌تواند به پیشگیری از آلرژی‌های محیطی کمک کند.

زندگی با حساسیت پوستی

اگر کودکتان دچار حساسیت پوستی شد چه باید کرد؟

اگر فرزند شما آلرژی پوستی دارد، اولین قدم شناسایی و اجتناب از ماده حساسیت‌زا است. اگر علائم خفیف باشد، مراقبت‌های خانگی مانند حمام آب سرد، مرطوب‌کننده‌ها و آنتی‌هیستامین‌های بدون نسخه ممکن است کمک کند. برای واکنش‌های شدیدتر یا اگر علائم بدتر شوند، با پزشک مشورت کنید یا به اورژانس مراجعه کنید.

راهنمای مراجعه به پزشک

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

همان‌طور که قبلاً ذکر شد، برخی علائم نیاز به مراجعه فوری به اورژانس دارند. اما در موارد زیر نیز باید به پزشک مراجعه کنید:

• هر بثورات جدید یا نگران‌کننده که با مراقبت‌های خانگی بهبود نمی‌یابد یا علت آن نامشخص است.
• اگر مشکوک هستید که فرزندتان اگزما، درماتیت تماسی یا کهیر دارد، به‌ویژه اگر علائم پایدار یا شدید هستند.
• اگر بثورات با تب همراه است (حتی اگر اورژانسی نباشد، نیاز به مراجعه به پزشک دارد).
• اگر کودک به دلیل بثورات، ناراحتی، خارش شدید یا اختلال در خواب دارد.
• اگر علائم عفونت ثانویه (مانند چرک، قرمزی گسترش‌یافته یا گرما) وجود دارد.
• برای شرایط خاصی مانند زردزخم یا کرم حلقوی که نیاز به درمان دارویی تجویزی دارند.
• اگر برای تشخیص، شناسایی محرک‌های خاص یا راهبردهای مدیریت طولانی‌مدت نیاز به توضیح بیشتری دارید.

همین حالا با ۱۱۵ تماس بگیرید یا به اورژانس مراجعه کنید اگر:

در برخی موارد، حساسیت‌های پوستی در کودکان می‌تواند نشانه یک وضعیت اورژانسی باشد که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر در کنار بثورات پوستی، فوراً با ۱۱۵ تماس بگیرید یا به نزدیک‌ترین اورژانس مراجعه کنید:

توصیه‌ای از تیم دارو دات کام به شما

مواجهه با حساسیت پوستی در فرزندتان می‌تواند تجربه‌ای دلهره‌آور باشد، اما به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید. حساسیت‌های پوستی در کودکان بسیار رایج هستند و با اطلاعات صحیح و راهنمایی پزشکی مناسب، می‌توان آن‌ها را به طور مؤثر کنترل کرد.

از شما می‌خواهیم که در صورت نگرانی، بدون تردید به پزشک اطفال یا متخصص آلرژی مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و برنامه درمانی برای فرزندتان دریافت کنید. مدیریت درست و مداوم می‌تواند به طور قابل‌توجهی راحتی و کیفیت زندگی کودک شما را بهبود بخشد.