قرص سیتالوپرام؛ عوارض و تداخلات دارویی

– نام تجاری (Brand Names): سیتالکس – سیتالوتد – سیتاکسا
– نام ژنریک: سیتالوپرام (Citalopram)
– دسته‌بندی دارویی (کلاس دارویی): ضد افسردگی (SSRI)
– نحوه مصرف: خوراکی (بلعیدنی)
– مکانیسم اثر: مهار بازجذب سروتونین (یک انتقال دهنده عصبی)

مقدمه و شناخت

قرص سیتالوپرام چیست؟

قرص Citalopram به عنوان یکی از داروهای دسته SSRI شناخته می‌شود. سیتالوپرام با مهار بازجذب هورمون سروتونین در فضای بین سیناپس های مغزی، باعث ماندگاری بیشتر و افزایش سطح سروتونین می‌شود.

افزایش سروتونین به بهبود ارتباط بین نورون ها (سلول های عصبی) کمک کرده و منجر به تنظیم خلق و خو، کاهش اضطراب و بهبود علایم افسردگی می‌شود. این دارو اغلب جهت درمان افسردگی یا حملات پانیک تجویز می‌شود.

داروهای مرتبط/مشابه

• سرترالین (Sertraline)
• فلوکستین (Fluoxetine)
• اس سیتالوپرام (Escitalopram)
• پاروکستین (Paroxetine)
• فلووکسامین (Fluvoxamine)
• بوپروپیون (Bupropion)

موارد مصرف سیتالوپرام

• موارد مصرف اصلی و تایید شده:

• اختلال افسردگی ماژور (MDD)

• موارد مصرف تایید نشده (Off-label):

“مصرف Off-label یعنی استفاده از یک دارو برای درمانی که هنوز تاییدیه رسمی سازمان‌های نظارتی را برای آن کاربرد خاص دریافت نکرده است، اما شواهد علمی و تجربیات پزشکان از اثربخشی آن حمایت می‌کند.”

• اختلال اضطراب فراگیر (GAD)
• اختلال وسواس فکری-عملی (OCD)
• اختلال هراس یا حملات پانیک (Panic Disorder)
• اختلال اضطراب اجتماعی (Social Anxiety Disorder)
• اختلال خلقی پیش از قاعدگی (PMDD)
• گرگرفتگی مرتبط با یائسگی (Vasomotor symptoms associated with Menopause)

برای آشنایی با اختلال OCD، پیشنهاد می‌کنیم مطلب زیر را بخوانید:

بیشتر بخوانید:

وسواس فکری-عملی (OCD) چیست؟

نکات کلیدی قرص سیتالوپرام

• بیشتر عوارض جانبی دارو در ابتدای مصرف بروز پیدا می‌کنند اما اغلب به مرور زمان برطرف می‌شوند؛ این دقیقاً برخلاف اثرات درمانی دارو است که معمولاً با تاخیر ظاهر شده و به تدریج تقویت می‌شوند. شروع اثرات درمانی دارو اغلب ۴ تا ۶ هفته زمان می‌برد.
• در هفته‌های اول ممکن است فقط عوارض جانبی را حس کنید و هیچ بهبودی نبینید. این کاملاً طبیعی است. لطفاً ناامید نشوید و درمان را ادامه دهید. اثرات درمانی به تدریج خود را نشان خواهند داد.

• فرایند درمان اغلب باعث کاهش یا حتی از بین رفتن کامل علائم می‌شود، اما این یک درمان قطعی محسوب نمی‌شود، زیرا پس از قطع دارو، امکان بازگشت علائم وجود دارد؛ لذا اکیدا از قطع مصرف خودسرانه دارو پرهیز کنید.

• نگران ایجاد اعتیاد به سیتالوپرام نباشید. با صلاحدید پزشک ممکن است دوز دارو به تدریج کاهش یابد و سپس قطع شود تا عوارض احتمالی به حداقل برسد.

• مصرف این دارو در بعضی افراد ممکن است باعث خواب‌آلودگی، اختلال در افکار یا کنترل حرکات بدن شود.

حتماً قبل از رانندگی، کار با دستگاه‌ها یا انجام هر کار خطرناک دیگری که به هوشیاری و هماهنگی نیاز دارد، مطمئن شوید که بدن شما به سیتالوپرام چه واکنشی نشان می‌دهد.

• سیتالوپرام دارای یک هشدار جدی (Black Box Warning) از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) است.

در کودکان، نوجوانان و جوانان (تا سن ۲۴ سال)، این دارو ممکن است افکار یا اقدامات خودکشی را، به خصوص در چند هفته اول درمان یا هنگام تغییر دوز، افزایش دهد. بیماران و خانواده‌هایشان باید به دقت مراقب هرگونه تغییر ناگهانی در خلق‌وخو، اضطراب، حملات پانیک، یا بروز افکار خودکشی باشند و در صورت مشاهده این علائم فوراً به پزشک اطلاع دهند.

• در حوزه داروهای مؤثر بر سیستم عصبی و سلامت روان، ادامه‌ی یکنواخت درمان با همان برندی که بیمار قبلاً مصرف کرده، اهمیت بسیار بالاتری از صِرف استفاده از «بهترین» یا «معروف‌ترین» برند دارد.

دلیل این امر آن است که بدن و مغز انسان به فرمولاسیون خاص یک دارو، که شامل ماده موثره و ترکیبات جانبی آن است، عادت می‌کند.
این سازگاری، باعث می‌شود بدن واکنش دقیق‌تر و پایدارتری نشان دهد. لذا هرگونه تغییر ناگهانی در برند، حتی با وجود یکسان بودن ماده مؤثره، می‌تواند این تعادل را بر هم زده و منجر به نوسان در اثربخشی یا بروز عوارض جانبی شود.

به همین دلیل، ممکن است پزشک به جای تجویز یک داروی خارجی که با کمیابی یا نوسان قیمت در بازار مواجه است برند داخلی معادل آن را که به وفور در دسترس است، برای بیمار تجویز کند.
بهترین دارو، دارویی است که بیمار بتواند آن را به طور مستمر و بدون دغدغه مصرف کند و ثبات درمانی خود را حفظ نماید.

• گاهی اوقات فقط به یک گوش شنوا نیاز داریم؛ کسی که بدون قضاوت به حرف‌هایمان گوش دهد و به ما کمک کند تا راهی برای عبور از مشکلات پیدا کنیم.

فراموش نکنید که شما تنها نیستید. هر زمان که احساس کردید بار مشکلات برایتان سنگین شده و نیاز به هم‌صحبتی یا مشورت دارید، می‌توانید به راحتی و به صورت کاملاً رایگان با متخصصان صحبت کنید. کافیست با شماره ۱۴۸۰ (صدای مشاور) یا ۱۲۳ (اورژانس اجتماعی) تماس بگیرید. مشاوران متخصص آماده‌اند تا به شما گوش دهند و در کنارتان باشند.

چه کسانی می‌توانند دارو سیتالوپرام مصرف کنند؟

• بزرگسالان (بالای ۱۸ سال) برای درمان افسردگی و حملات پانیک
• در موارد خاص، ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال نیز تحت نظر متخصص تجویز شود.

چه کسانی ممکن است نتوانند قرص سیتالوپرام مصرف کنند؟

در صورتی که جزو هر یک از گروه های زیر هستید و این دارو برایتان تجویز شده است، حتما این موارد را با پزشک معالج خود در میان بگذارید تا از خطرات احتمالی و عواقب گاها جدی آنها مصون بمانید:

• سابقه تشنج
• بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی
• بیمارانی که در حال مصرف داروهای دسته MAOi هستند یا هنوز 14 روز از قطع مصرف آنها نگذشته است. داروهایی مثل موکلوبماید (Moclobemide)، فنلزین (Phenelzine)، ترانیل سیپرومین (Tranylcypromine)، سلژیلین (Selegiline)

• سابقه ناراحتی قلبی-عروقی
• داشتن مشکلات قلبی، به ویژه سابقه ضربان قلب نامنظم یا سندرم QT طولانی (Long QT Syndrome)
• سابقه پایین بودن سطح سدیم خون (هایپوناترمی)
• بیمارانی که سابقه اختلالات خونریزی دارند یا در حال مصرف داروهای رقیق‌کننده خون یا محرک گوارش مثل وارفارین، آسپرین یا داروهای مسکن ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs: ایبوپروفن، دیکلوفناک، ناپروکسن، سلکوکسیب، ایندومتاسین، ملوکسیکام، کتورولاک و …) هستند

• مصرف همزمان داروهای پیموزاید (Pimozide) یا سیتالوپرام (Citalopram)
• سابقه یا ابتلا به گلوکوم (آب سیاه) زاویه بسته
• نارسایی کلیوی یا کبدی
• سابقه اعتیاد به مواد مخدر
• سابقه افکار یا اقدام به خودکشی
• سابقه آلرژی به سیتالوپرام یا اس‌سیتالوپرام یا دارو های دیگر

اگر می‌خواهید با سندرم QT آشنا شوید، مقاله زیر را مطالعه کنید:

بیشتر بخوانید:

سندرم کیو تی طولانی (QT) چیست؟

نحوه و زمان مصرف قرص سیتالوپرام

اشکال دارویی موجود در ایران:

• قرص 20 میلی گرمی
• قرص 40 میلی گرمی

مقدار مصرف قرص سیتالوپرام

دوز مصرفی بسته به شرایط بیمار، سن و پاسخ به درمان متفاوت است و باید توسط پزشک تعیین شود.

• برای بزرگسالان (جهت درمان افسردگی):

• دوز آغازین: معمولاً ۲۰ میلی‌گرم، یک بار در روز
• حداکثر دوز: پزشک ممکن است دوز را تا حداکثر ۴۰ میلی‌گرم در روز افزایش دهد.

• برای سالمندان (بالای ۶۵ سال): حداکثر دوز: حداکثر دوز توصیه‌شده برای این گروه ۲۰ میلی‌گرم در روز است.
• برای بیماران با نارسایی کبدی: در این بیماران نیز حداکثر دوز روزانه ۲۰ میلی‌گرم است.

تغییرات در دوز مصرفی قرص سیتالوپرام

شروع درمان و افزایش دوز دارو / کاهش دوز دارو و قطع مصرف باید تدریجی اتفاق بیفتد؛ پزشک معالج با توجه به تشخیص یا سیر درمان و شرح حال بیمار، ممکن است تصمیم به تغییر دوز دارو بگیرد. بدون مشورت با درمانگر دوز مصرفی نباید تغییر کند.

نحوه مصرف قرص سیتالوپرام

• سیتالوپرام را میتوان همراه با غذا یا با معده خالی مصرف کرد
• سعی کنید دارو را هر روز در ساعت معینی مصرف کنید تا فراموش نشود
• اگر پس از آغاز مصرف سیتالوپرام با اختلال خواب مواجه شدید، میتوانید با مشورت با پزشک دارو را صبح ها مصرف کنید
• از نصف کردن یا خرد کردن قرص هایی که خط دار (scored tablet) نیستند، بپرهیزید

مدت زمان مصرف قرص سیتالوپرام

معمولاً ۴ تا ۶ هفته طول می‌کشد تا بیمار بهبودی کامل در علائم خود را حس کند. حتی پس از احساس بهبودی کامل، باید مصرف دارو ادامه یابد. هدف از این کار، تثبیت بهبودی و جلوگیری از بازگشت مجدد علائم است. پزشکان معمولاً توصیه می‌کنند پس از بهبودی، مصرف دارو را برای حداقل ۶ ماه دیگر ادامه دهید.

اگر بیمار سابقه چندین دوره افسردگی داشته باشد، ممکن است طول درمان برای سال‌ها تمدید شود. قطع دارو باید به صورت تدریجی و تحت نظر پزشک صورت بگیرد.

اگر فراموش کردید که قرص سیتالوپرام را مصرف کنید؟

به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک به زمان مصرف دوز بعدی بود، دوز فراموش‌شده را نادیده بگیرید و برنامه عادی خود را ادامه دهید. هرگز برای جبران، دو دوز را همزمان مصرف نکنید.

اگر بیش از حد قرص سیتالوپرام مصرف کردید؟

مصرف بیش از حد (overdose) سیتالوپرام یک وضعیت جدی و اورژانسی است؛ لذا بلافاصله با ۱۱۵ یا مرکز کنترل مسمومیت‌ها تماس بگیرید. علائم اوردوز می‌تواند شامل تهوع، استفراغ، تعریق، خواب‌آلودگی، ضربان قلب سریع و در موارد شدید، تشنج باشد.

حتی اگر فردی که در این وضعیت قرار دارد، علائم خاصی ندارد، باید در اسرع وقت به نزدیک‌ترین مرکز درمانی منتقل شود. در صورت امکان، جعبه یا ورق قرص (بلیستر) را همراه خود به مرکز درمانی ببرید تا کادر درمان دقیقا بدانند چه دارویی و با چه دوزی مصرف شده است.

عوارض جانبی قرص سیتالوپرام

عوارض جانبی رایج قرص سیتالوپرام

• مشکلات گوارشی (این موارد معمولا 1-2 هفته پس از مصرف دارو برطرف می شوند)

• حالت تهوع

• دارو را همراه با غذا و آب زیاد میل کنید.
• از مصرف غذاهای چرب و سنگین در نزدیکی زمان مصرف دارو پرهیز کنید.

• خشکی دهان

• جویدن آدامس بدون قند
• مکیدن آب‌نبات‌های ترش
• نوشیدن آب به صورت جرعه‌جرعه در طول روز

• کاهش یا افزایش اشتها
• اسهال یا یبوست

• مشکلات سیستم عصبی

• سردرد
• خواب آلودگی

• تغییر زمان مصرف به شب (با مشورت پزشک)

• بی خوابی

• مصرف دارو در صبح (با مشورت پزشک)
• رعایت بهداشت خواب (خوابیدن و بیدار شدن در ساعت مشخص)
• پرهیز از کافئین در عصر و شب

• کابوس های شبانه و رویاهای واقعی(Nightmare & Vivid Dreams)

• مصرف دارو در صبح (با مشورت پزشک)
• مشورت با پزشک برای تنظیم دوز تغییر یا اضافه کردن داروی دیگر

• سرگیجه

• مشکلات جنسی

• کاهش میل جنسی
• اختلال در رسیدن به ارگاسم (در زنان و مردان)
• اختلال نعوظ یا تاخیر در انزال (در مردان)

نکته حائز اهمیت: در صورت بروز هر یک از عوارض بالا میتوانید با پزشک خود مشورت کرده و از راه حل ها و در صورت لزوم تجویز داروهای کمکی توسط درمانگر خود بهره مند شوید.

عوارض جانبی جدی قرص سیتالوپرام

(اگر موارد زیر را داشتید، همان لحظه با ۱۱۵ تماس بگیرید):

• واکنش آلرژیک جدی

• کهیر یا بثورات پوستی
• مشکل در تنفس یا احساس تنگی نفس و فشار در قفسه سینه
• تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو

• علائم سندرم سروتونین: (این یک عارضه نادر اما بسیار خطرناک و بالقوه کشنده است)

• آشفتگی، بی‌قراری شدید یا گیجی
• توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارند)
• تب بالا، تعریق و لرز
• ضربان قلب بسیار سریع و نامنظم

• علائم شدید عصبی و روانی

• تشنج
• افکار خودکشی یا اقدام به آن
• غش کردن یا از دست دادن هوشیاری

• خونریزی غیرعادی

• کبودی یا خونریزی بی دلیل
• سرفه یا استفراغ خونی
• ادرار قرمز
• مدفوع خونی یا سیاه و قیری رنگ

• علاِم سطح سدیم بسیار پایین (هیپوناترمی شدید)

• سردرد شدید
• گیجی و ناتوانی در تمرکز
• ضعف شدید
• احساس عدم ثبات یا از دست دادن تعادل

عوارض جانبی طولانی مدت قرص سیتالوپرام چیست؟

• تغییرات وزن: در حالی که در کوتاه‌مدت ممکن است کاهش اشتها رخ دهد، با مصرف طولانی‌مدت، بسیاری از افراد افزایش وزن را گزارش می‌دهند. این افزایش وزن معمولاً تدریجی است.

• مشکلات و اختلالات جنسی
• بی حسی عاطفی: برخی از افرادی که به مدت طولانی از داروهای SSRI استفاده می‌کنند، حالتی را توصیف می‌کنند که در آن احساس می‌کنند نه خیلی خوشحال هستند و نه خیلی غمگین. آن‌ها ممکن است احساس کنند که طیف کامل احساسات خود را تجربه نمی‌کنند و دچار نوعی بی‌تفاوتی یا بی‌حسی عاطفی شده‌اند.

• وابستگی فیزیکی و علائم ترک: مصرف طولانی‌مدت باعث می‌شود بدن به حضور دارو عادت کند. این به معنای اعتیاد نیست، بلکه یک وابستگی فیزیکی است. به همین دلیل، قطع ناگهانی دارو پس از مصرف طولانی‌مدت می‌تواند منجر به سندرم ترک شود. علائم ترک می‌تواند شامل سرگیجه، تهوع، اضطراب، بی‌قراری، سردرد باشد.

• تفاوت بین وابستگی فیزیکی و اعتیاد: اعتیاد با میل شدید و وسواس‌گونه برای مصرف و رفتارهای جستجوگرانه برای به دست آوردن ماده مشخص می‌شود. اما وابستگی فیزیکی یعنی بدن شما به حضور دارو عادت کرده و برای جلوگیری از علائم ترک، نیاز به قطع تدریجی دارد. این اتفاق در مورد بسیاری از داروهای غیر روانپزشکی (مانند برخی داروهای فشار خون) نیز رخ می‌دهد.

• خطر شکستگی‌های استخوانی (Bone Fractures): شواهد نشان می‌دهد که استفاده طولانی‌مدت از SSRI ها ممکن است، به‌ویژه در سالمندان، خطر شکستگی استخوان‌ها را افزایش دهد.

• کاهش سطح سدیم خون (Hyponatremia): اگرچه این عارضه می‌تواند در هر زمانی رخ دهد، اما در مصرف طولانی‌مدت به ویژه سالمندان یک نگرانی محسوب می‌شود. کاهش سطح سدیم می‌تواند منجر به سردرد، گیجی، ضعف و در موارد شدید، تشنج و کما شود.

سندروم ترک

اگرچه شما ممکن است پس از مدتی احساس بهبودی کامل داشته باشید، هرگز نباید مصرف سیتالوپرام را به صورت ناگهانی یا خودسرانه قطع کنید. قطع کردن ناگهانی دارو می‌تواند منجر به پدیده‌ای به نام سندرم قطع مصرف (Discontinuation Syndrome) شود.

علائم این سندرم می‌توانند بسیار ناراحت‌کننده باشند و شامل مواردی مانند سرگیجه ، تهوع، بی‌قراری و کج‌خلقی، احساس لرزش یا برق‌گرفتگی در سر (Brain Zaps) و اختلالات خواب باشند. این علائم معمولاً نشان‌دهنده بازگشت بیماری یا اعتیاد نیستند، بلکه واکنشی از سوی مغز برای سازگاری مجدد با وضعیت بدون دارو هستند.

برای حفظ ثبات درمانی و به حداقل رساندن این عوارض، پزشک شما دوز دارو را به صورت تدریجی و در یک بازه زمانی مشخص کاهش خواهد داد. همیشه برای توقف یا تغییر دوز، با پزشک خود مشورت کنید.

بارداری، شیردهی و باروری در هنگام مصرف قرص سیتالوپرام

قرص سیتالوپرام و بارداری

تصمیم برای مصرف سیتالوپرام در دوران بارداری باید با سنجش دقیق خطرات و مزایا توسط پزشک گرفته شود. مصرف این دارو، به ویژه پس از هفته ۲۰ بارداری، ممکن است خطر یک عارضه جدی اما نادر به نام فشار خون ریوی پایدار نوزاد (PPHN) را افزایش دهد. از طرف دیگر، عدم درمان افسردگی شدید در دوران بارداری نیز خطرات خاص خود را برای مادر و جنین دارد. در بسیاری از موارد، ادامه درمان برای سلامت مادر ضروری تشخیص داده می‌شود.

قرص سیتالوپرام و شیردهی

سیتالوپرام به مقدار کمی وارد شیر مادر می‌شود. با این وجود، اغلب مصرف سیتالوپرام در دوران شیردهی بی خطر تلقی می‌شود و عوارض جانبی در نوزادان نادر است. با این حال، توصیه می‌شود که مراقب علائم احتمالی در نوزاد خود باشید. اگر متوجه شدید که نوزاد شما به طور غیرعادی خواب‌آلود است، در تغذیه مشکل دارد، یا تحریک‌پذیر و بی‌قرار است، باید با پزشک خود تماس بگیرید.

قرص سیتالوپرام و باروری (کسانی که قصد بارداری دارند)

• در آقایان: این احتمال وجود دارد که سیتالوپرام کیفیت اسپرم را کاهش دهد، ولی مشخص نیست که این مسئله قدرت باروری را کم می‌کند یا خیر. اگر برای بچه‌دار شدن مشکل دارید، با دکتر تان مشورت کنید
• در خانم‌ها: شواهدی در دست نیست که نشان دهد مصرف سیتالوپرام باعث کاهش قدرت باروری در زنان می‌شود

تصمیم‌گیری در مورد مصرف سیتالوپرام قبل، حین و بعد از بارداری یک موضوع کاملاً تخصصی است. مهم‌ترین اقدام، مشورت با پزشک معالج تان و متخصص زنان است. پزشک می‌تواند با در نظر گرفتن تمام جوانب، بهترین و ایمن‌ترین راهکار را برای شما ارائه دهد. هرگز به صورت خودسرانه دارو را شروع، قطع یا دوز آن را تغییر ندهید.

مصرف قرص سیتالوپرام با سایر داروها

احتیاط با سایر داروها

منع مصرف داروی سیتالوپرام در صورت مصرف موارد زیر:

• پیموزاید (Pimozide)
• لینزولید (Linezolid)
• دارو های مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOIs)
• تیوریدازین (Thioridazine)

در هنگام مصرف داروهای زیر حتما باید ارزیابی و احتیاط جدی را درنظر بگیرید و قبل از مصرف حتما با پزشک خود مشورت کنید:

دارو های مهارکننده بازجذب سروتونین-نوراپی‌نفرین (SNRI):

• دولوکستین (Duloxetine)
• ونلافاکسین (Venlafaxine)

دارو های مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRI):

• سرترالین (Sertraline)
• اس سیتالوپرام (Escitalopram)
• فلوکستین (Fluoxetine)
• پاروکستین (Paroxetine)
• فلووکسامین (Fluvoxamine)

سایر داروها:

• داروی ضد میگرن سوماتریپتان (Sumatriptan)
• داپوکستین (Dapoxetine)
• دومپریدون (Domperidon)
• سایمتیدین (Cimetidine)
• امپرازول (Omeprazole)
• زیپراسیدون (Ziprasidone)
• وارفارین، آسپرین یا داروهای مسکن ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs: ایبوپروفن، دیکلوفناک، ناپروکسن، سلکوکسیب، ایندومتاسین، ملوکسیکام، کتورولاک و …)

اسامی تجاری موجود در ایران

شرایط نگهداری

سیتالوپرام را در شرایط زیر نگهداری کنید:

• در دمای اتاق
• در بسته بندی خود دارو
• در مکانی خشک و تاریک
• دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی

توصیه ای از تیم دارو دات کام به شما

این راهنما را به عنوان یک نقشه راهنما در نظر بگیرید، اما به یاد داشته باشید که پزشک شما، راهنمای باتجربه‌ای است که در این سفر کنارتان قدم برمی‌دارد. ما می‌دانیم که برداشتن قدم اول برای مراقبت از سلامت روان، اغلب سخت‌ترین مرحله است و نگرانی از قضاوت‌ها می‌تواند مانعی بزرگ باشد. اما به این فکر کنید: ما برای سلامت قلب یا استخوان‌هایمان بدون تردید به متخصص مراجعه می‌کنیم؛ مغز ما، که مرکز فرماندهی تمام وجود ماست، شایسته همان سطح از مراقبت تخصصی است.

شروع مصرف این دارو به هیچ‌وجه نشانه ضعف نیست، بلکه بیانگر شجاعت و آگاهی شماست؛ تصمیمی فعالانه برای استفاده از یک ابزار علمی برای بازگرداندن تعادل و آرامش به زندگی‌تان. درمان شما یک فرآیند مشارکتی است. شما متخصص بی‌بدیل تجربیات و احساسات خود هستید و پزشک، متخصص دانش پزشکی.

موفق‌ترین نتایج زمانی حاصل می‌شود که این دو تخصص در کنار هم قرار گیرند. بنابراین، هرگز از پرسیدن سوالات خود ابایی نداشته باشید. نگرانی از عوارض، تردید در مورد اثربخشی دارو، یا دغدغه‌های مالی، همگی موضوعات مهمی هستند که باید مطرح شوند. بدانید که ارتباط صادقانه شما با درمانگرتان، کلید اصلی برای طراحی یک برنامه درمانی است که واقعاً برای شما کارساز باشد.

فراموش نکنید که بهبودی در سلامت روان به معنای رسیدن به یک زندگی بی‌نقص و بدون غم نیست، بلکه به معنای به دست آوردن دوباره‌ی توانایی برای زندگی کردن با وجود چالش‌های اجتناب‌ناپذیر آن است. در این مسیر، هدف مصرف دارو این نیست که شما را به فردی بی‌احساس یا همیشه شاد تبدیل کند که هرگز ناراحت نمی‌شود؛ بلکه نقش اصلی آن، کاهش شدت علائم فلج‌کننده‌ای است که قدرت تصمیم‌گیری، احساس کردن و برقراری ارتباط را از شما گرفته‌اند.

در واقع، دارو به شما کمک می‌کند تا از زیر بار سنگین اضطراب یا افسردگی بیرون بیایید و دوباره کنترل زندگی‌تان را به دست بگیرید، نه اینکه شما را از واقعیت‌های آن جدا کند.