درمان آلزایمر با داروی دیابت؟ تاثیر امپاگلیفلوزین و اسپری انسولین بر حافظه
امیدی تازه برای بیماران آلزایمر: دو داروی رایج دیابت و انسولین، سلامت مغز را بهبود بخشیدند.
در یک پیشرفت علمی امیدوارکننده، مطالعه‌ای جدید نشان داده است که دو داروی رایج می‌توانند به شکلی ایمن، سلامت مغز را در افراد مبتلا به آلزایمر در مراحل اولیه تقویت کنند.
بر اساس این تحقیق که در « Alzheimer’s & Dementia» منتشر شده، دانشمندان دریافته‌اند که داروی دیابت امپاگلیفلوزین (Empagliflozin) و اسپری انسولین داخل بینی، اثرات مثبتی بر حافظه، سلامت کلی مغز و به‌ویژه جریان خون مغزی دارند.
پر کردن یک شکاف درمانی مهم
این یافته‌ها می‌تواند یک شکاف درمانی مهم را برای بیماران مبتلا به آلزایمر پر کند. اگرچه داروهای جدید آلزایمر که اخیراً تأیید شده‌اند، قدمی رو به جلو محسوب می‌شوند، اما به گفته دانشمندان، مزایای آن‌ها در حد متوسط است. علاوه بر این، عوارض جانبی، این داروها را برای بسیاری از بیماران غیرقابل دسترس کرده است.
به گفته محققان دانشکده پزشکی دانشگاه ویک فارست، به نظر می‌رسد داروهای موجود، مشکلات اساسی جریان خون مغز را که باعث پیشرفت آلزایمر می‌شود، برطرف نمی‌کنند یا به بازیابی عملکرد مغز پس از آسیب کمکی نمی‌کنند.
نتایج شگفت‌انگیز این دو دارو
دکتر سوزان کرافت، نویسنده این مطالعه از دانشکده پزشکی دانشگاه ویک فارست، می‌گوید: «ما برای اولین بار دریافتیم که امپاگلیفلوزین (که با نام تجاری Jardiance نیز فروخته می‌شود)، نشانگرهای آسیب مغزی را کاهش داده و همزمان جریان خون را در مناطق بحرانی مغز بازیابی می‌کند.»
دکتر کرافت افزود: «ما همچنین تأیید کردیم که رساندن مستقیم انسولین به مغز با یک دستگاه تازه تأیید شده، شناخت، سلامت عروق عصبی و عملکرد سیستم ایمنی را افزایش می‌دهد.» به گفته محققان، این یافته‌ها نشان می‌دهد که تقویت متابولیسم مغز، یک رویکرد قدرتمند در درمان آلزایمر است.
جزئیات این کارآزمایی بالینی
برای رسیدن به این نتایج، پزشکان یک کارآزمایی بالینی چهار هفته‌ای را روی ۴۷ فرد مسن (با میانگین سنی ۷۰ سال) انجام دادند. این افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف یا بیماری آلزایمر در مراحل اولیه بودند.
شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: دریافت انسولین داخل بینی به تنهایی، امپاگلیفلوزین به تنهایی، هر دو دارو با هم، یا دارونما (پلاسیبو).
نتایج نشان داد که هر دو دارو ایمن و قابل تحمل بودند و عوارض جانبی مرتبط با درمان در همه گروه‌ها خفیف و مشابه گزارش شد.
هر دارو، یک مزیت منحصربه‌فرد
جالب اینکه هر دارو مزایای متفاوتی از خود نشان داد:
- اسپری بینی انسولین: این روش با بهبود عملکرد افراد در آزمایش‌های شناختی مرتبط بود؛ تست‌هایی که تغییرات اولیه حافظه را تشخیص می‌دهند.
- امپاگلیفلوزین: این دارو توانست پروتئین «تاو» (Tau) را در مایع نخاعی کاهش دهد. پروتئین تاو با ایجاد توده‌های سمی در مغز بیماران آلزایمر مرتبط است. این تغییر نشان می‌دهد که دارو توانسته پاسخ‌های ایمنی محافظتی را فعال کرده و التهاب مضر را کاهش دهد.
انسولین چگونه مستقیماً به مغز می‌رسد؟
اسپری بینی از یک دستگاه دقیق استفاده می‌کند تا انسولین را مستقیماً از طریق بینی به مغز برساند و جریان خون عمومی بدن را دور بزند.
انسولین پس از رسیدن به مغز، پروتئین‌هایی را فعال می‌کند که انتهای اعصاب را سالم نگه می‌دارند، از عملکرد رگ‌های خونی پشتیبانی می‌کنند و پاسخ‌های ایمنی را تنظیم می‌کنند.
تحقیقات قبلی نشان داده است که بیماران مبتلا به آلزایمر اغلب در مغز خود دچار «مقاومت به انسولین» هستند و همزمان با مشکلات رگ‌های خونی دست و پنجه نرم می‌کنند که این امر تحویل مواد مغذی به مغز را کاهش می‌دهد.
نگاه به آینده
دانشمندان تأکید کردند: «برای تأیید این نتایج، به یک آزمایش طولانی‌تر و بزرگتر نیاز است.»
دکتر کرافت در پایان گفت: «ما قصد داریم با مطالعات بزرگتر و طولانی‌تر در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر در مراحل اولیه، بر این نتایج امیدوارکننده تکیه کنیم. از آنجا که امپاگلیفلوزین و انسولین داخل بینی، گره‌های تاو، شناخت، سلامت عروق عصبی و عملکرد ایمنی را بهبود می‌بخشند، معتقدیم که این درمان‌ها می‌توانند پتانسیل درمانی واقعی را، چه به تنهایی و چه در ترکیب با سایر درمان‌های آلزایمر، ارائه دهند.»
نظرات