انواع عفونت ها در افراد دیابتی کدامند؟ + پیشگیری و درمان
افراد دیابتی به واسطه قند بالا و ذات بیماری بیشتر از افراد سالم در معرض عفونت ها قرار دارند. در این مقاله با انواع عفونت هایی که بیماران دیابتی را تهدید می کند آشنا می شویم و مختصری در مورد پیشگیری و درمان عفونت ها صحبت می کنیم.
چرا افراد دیابتی بیشتر دچار عفونت می‌شوند؟
قند خون بالا، که به عنوان هیپرگلیسمی نیز شناخته می‌شود، علامت بارز دیابت است و فشار زیادی بر بدن شما وارد می‌کند. این می‌تواند سیستم ایمنی بدن را مختل کند و به باکتری‌ها و قارچ‌ها اجازه دهد از دهان تا پاهای شما رشد کنند.
همچنین بالا بودن میزان اسیدیته خون که به آن اسیدمی گفته می شود نیز می تواند در کاهش قدرت دفاعی بدن موثر باشد و زمینه را برای ایجاد عفونت های بیشتر فراهم کند.
انواع عفونت‌های شایع در دیابت
عفونت های اصلی مرتبط با دیابت شامل موارد زیر می شوند:
- عفونت های تنفسی ناشی از پنوموکوک، آنفولانزا، سل، کرونا ویروس و عفونت های قارچی
- عفونت های مجاری ادراری و عفونت های تناسلی (به خصوص در خانم‌ها)
- عفونت‌های پا
- عفونت های پوست و بافت نرم
- عفونت های سر و گردن
- سایر عفونت ها
عفونت‌های پوستی
پوست شما محل قرارگیری تعداد زیادی عصب و رگ خونی است و هر دو می‌توانند در اثر قند خون بالا آسیب ببینند. عفونت های سطحی مانند باد سرخ، سلولیت و پوست فولیکولار می توانند در افراد مبتلا به دیابت سریعتر پیشرفت کنند.
همانند سایر عفونت‌ها، درمان زودهنگام می‌تواند به جلوگیری از جدی شدن مشکل و ایجاد احساس راحتی بیشتر در پوست شما کمک کند. عفونت‌های باکتریایی معمولاً با آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا خوراکی درمان می‌شوند.
Prolonged antibiotic therapy for mild soft tissue infections is not beneficial, and can be harmful in selecting resistant organisms.
درمان طولانی مدت با آنتی‌بیوتیک برای عفونت‌های خفیف بافت نرم نه تنها مفید نیست، بلکه می‌تواند با انتخاب باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک مضر باشد.
عفونت دستگاه ادراری
دیابت می‌تواند خطر ابتلا به عفونت ادراری (UTI) را افزایش دهد.عفونت‌های ادراری می‌توانند در مثانه، حالب یا مجرای ادرار شما ایجاد شوند. توجه به علائم احتمالی مانند موارد زیر و مراجعه زودهنگام به پزشک بسیار مهم است:
- ادرار کدر یا خونی
- ادرار بدبو
- درد یا سوزش هنگام ادرار
- تب خفیف
- فشار یا گرفتگی در ناحیه پایین شکم یا کمر
- نیاز مکرر به ادرار کردن، حتی پس از استفاده از دستشویی
عفونت پا و زخم دیابتی
عفونت‌های پا مهم‌ترین عوارض مزمن دیابت هستند که یکی از شایع‌ترین علل بستری شدن در بیمارستان بوده و اغلب منجر به قطع عضو، استئومیلیت (التهاب و عفونت استخوان و مغز استخوان) و مرگ می‌شوند.
پاهای فرد مبتلا به دیابت می‌تواند گردش خون ضعیف و کاهش حس داشته باشد که هر دو می‌توانند منجر به عفونت‌های باکتریایی و قارچی ناشناخته یا بدتر شوند. این عفونت‌ها می‌توانند به اندازه‌ای شدید شوند که نیاز به قطع پا یا ساق پا داشته باشند.
گردش خون ضعیف معمولاً نتیجه بیماری شریان محیطی است، نوعی آسیب رگ‌های خونی که می‌تواند در افراد مبتلا به دیابت ایجاد شود. بیماری شریان محیطی جریان خون سالم به پاهای شما را کاهش می‌دهد، که باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن شما برای رساندن گلبول‌های سفید خون و مواد مغذی که با عفونت مبارزه می‌کنند به محل عفونت در حال رشد، با مشکل مواجه شود.
تشخیص عفونت پای مرتبط با دیابت بر اساس وجود علائم اصلی التهاب است، اگرچه در افراد مبتلا به نوروپاتی حسی محیطی و بیماری شریان محیطی، این علائم ممکن است چندان آشکار نباشند.
درمان مناسب به نوع عفونت فرد و شدت آن بستگی دارد.
عفونت‌های تنفسی و دهانی
دیابت می‌تواند شما را بیشتر مستعد ابتلا به مشکلات دهان و لثه کند. مانند سایر انواع عفونت‌ها، قند خون بالا می‌تواند عملکرد سالم سیستم ایمنی را مختل کند، جریان خون را از طریق رگ‌های خونی آسیب‌دیده کاهش دهد و سوخت بیشتری برای باکتری‌ها فراهم کند که همه این‌ها می‌تواند منجر به عفونت در دهان شما شود.
برخی از شایع‌ترین عفونت‌ها عبارتند از:
- بیماری لثه
- برفک دهان
- خشکی دهان
درمان‌های مختلفی برای انواع مختلف مشکلات دندان و لثه وجود دارد، بنابراین در صورت مشاهده علائم نگران‌کننده، مراجعه به دندانپزشک مهم است.
عفونت‌های قارچی
افراد مبتلا به دیابت بیشتر در معرض ابتلا به عفونت‌های قارچی سطحی و سیستمیک هستند.
موکورمایکوزیس رینوسربرال یک عفونت سیستمیک بالقوه کشنده است که باعث آسیب به بینی و بافت‌های حدقه چشم می‌شود و تقریباً منحصراً در افراد مبتلا به دیابت دیده می‌شود.
راه‌های پیشگیری و درمان عفونت در دیابتی‌ها
کنترل قند خون به عنوان بهترین راه برای پیشگیری از عفونت‌های دیابتی است. همچنین برخی از انتقال عفونت‌ها را می‌توان از طریق اقدامات بهداشت عمومی، مانند بهداشت شخصی بهتر، اجتناب از حضور در مکان‌های شلوغ و استفاده از ماسک کاهش داد، اما آگاهی و پایبندی به این اقدامات پیشگیرانه در عموم مردم و در بین کارکنان مراقبت‌های بهداشتی کم است.
برخی از عفونت‌های رایج از طریق واکسیناسیون قابل پیشگیری هستند؛ به طورر مثال واکسیناسیون علیه آنفولانزای فصلی هم در کاهش احتمال ابتلا به عفونت و هم در جلوگیری از عوارض بعدی موثر است.
درمان عفونت‌های رایج تا حد زیادی از همان اصولی پیروی می‌کند که برای عموم مردم رعایت می‌شود. افراد مبتلا به دیابت باید از نظر وخامت بالینی و سایر عوارض به دقت تحت نظر باشند، زیرا احتمال بیشتری وجود دارد که آنها میزبان عوامل بیماری‌زای مقاوم به چند دارو باشند و پیامدهای بدتری از عفونت‌ها داشته باشند. همچنین بیماری‌های همراه و مصرف همزمان چند دارو در افراد مبتلا به دیابت شایع است و باید احتیاط لازم برای جلوگیری از تداخلات دارویی مرتبط با دارو و سمیت‌های جدی دارویی اعمال شود.
یادداشتی از تیم دارو دات کام
قند خون کنترل‌نشده، مهم‌ترین عامل ایجاد عفونت‌های جدی در افراد دیابتی است. با کنترل منظم قند، رعایت بهداشت و توجه فوری به کوچک‌ترین علائم عفونت (مانند قرمزی، تورم یا تب)، می‌توانید از بروز بسیاری از این عوارض پیشگیری کنید. به یاد داشته باشید، هوشیاری و اقدام به‌موقع شما کلید حفظ سلامت‌تان است.
