آموزش احیای قلبی ریوی CPR: راهنمای آسان و جامع آموزش CPR برای همه

نکات مهم قبل از احیای قلبی ریوی

قبل از هرگونه اقدام برای احیای قلبی ریوی، رعایت چند نکته کلیدی ضروری است.

1. اولین و مهم‌ترین گام، اطمینان از ایمن بودن صحنه برای شما و فرد مصدوم است. شما باید محیط اطراف خود را برای یافتن خطرات احتمالی محیطی مانند ترافیک، سیم‌های برق افتاده، نشت گاز یا هر عامل دیگری که می‌تواند جان شما یا فرد مصدوم را به خطر بیندازد بررسی کنید. هرگز خود را در معرض خطر قرار ندهید.
2. پس از اطمینان از ایمنی صحنه، وضعیت هوشیاری فرد را ارزیابی کنید. برای بزرگسالان، به‌آرامی او را تکان دهید و با صدای بلند بپرسید: «حال شما خوب است؟». هم‌زمان با بررسی هوشیاری، به‌دقت بررسی کنید که آیا فرد به طور طبیعی نفس می‌کشد یا خیر. تنفس غیرطبیعی، نفس‌های بریده‌بریده، یا عدم تنفس کامل، نشانه‌هایی واضح برای لزوم شروع فوری CPR هستند.
3. اگر فرد بیهوش است و به طور طبیعی نفس نمی‌کشد، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید (۱۱۵). این تماس، حیاتی‌ترین گام است و باید دراسرع‌وقت انجام شود.
4. در صورت امکان، از شخص دیگری بخواهید که با اورژانس تماس بگیرد. در این حین، شما می‌توانید بلافاصله عملیات CPR را آغاز کنید. اگر تنها هستید، ابتدا با اورژانس تماس بگیرید و سپس بدون وقفه CPR را شروع کنید. اپراتور اورژانس می‌تواند شما را در طول فرایند احیا راهنمایی کند.

چه زمانی باید به دنبال کمک اورژانسی بود؟

در صورت مشاهده فردی که بیهوش است و به طور طبیعی نفس نمی‌کشد، اولین اقدام شما باید تماس با اورژانس باشد. اپراتور اورژانس می‌تواند شما را در طول فرایند CPR راهنمایی کند. لازم به ذکر است که تنفس طبیعی به معنای تنفس منظم و عمیق است. اگر فرد فقط نفس‌های بریده‌بریده، آه کشیدن، یا نفس‌های غیرعادی و گسسته دارد، این نشانه‌ای از عدم تنفس طبیعی و نیاز فوری به CPR است. در نتیجه اگر فردی بیهوش است اما تنفس طبیعی دارد، تنها باید با اورژانس تماس گرفت و نیازی به احیای قلبی ریوی یا CPR نیست.

مراحل احیای قلبی ریوی چیست؟ (مراحل سی پی آر CPR)

احیای قلبی ریوی شامل دو جزء اصلی است: فشردن قفسه سینه و تنفس مصنوعی (در صورت لزوم). انجام صحیح این مراحل با دقت و سرعت مناسب، برای اثربخشی CPR و زنده‌ماندن شخص بسیار حیاتی است.

احیای قلبی ریوی CPR در بزرگسالان

برای انجام CPR بر روی بزرگسالان، مراحل زیر را دنبال کنید:

• کنار فرد زانو بزنید و پاشنه یک دست خود را در مرکز قفسه سینه (روی استخوان جناغ) قرار دهید. کف دست دیگر را روی دست اول بگذارید و انگشتان خود را در هم قفل کنید.
• شانه‌های خود را مستقیماً بالای دستانتان قرار دهید و آرنج‌هایتان را صاف نگه دارید. با استفاده از وزن بدن خود، مستقیماً به پایین فشار دهید.
• عمق فشار باید ۵ تا ۶ سانتی‌متر باشد.
• فشارها را با سرعت ثابت ۱۰۰ تا ۱۲۰ بار در دقیقه تکرار کنید.
• پس از هر فشار، اجازه دهید قفسه سینه کاملاً به موقعیت اولیه خود بازگردد. این امر برای پر شدن قلب از خون و اثربخشی پمپاژ ضروری است.
• در CPR با تنفس مصنوعی، پس از هر ۳۰ فشار قفسه سینه، ۲ تنفس نجات‌بخش انجام دهید.
• برای باز کردن راه هوایی، سر فرد را به‌آرامی به عقب متمایل کرده و چانه او را با دو انگشت بالا بکشید. این کار باعث می‌شود زبان از راه هوایی دور شود.
• برای انجام تنفس مصنوعی بینی فرد را با انگشتان دست بگیرید، دهان خود را محکم روی دهان او قرار دهید و به مدت حدود ۱ ثانیه به‌آرامی و محکم بدمید و مطمئن شوید که قفسه سینه بالا می‌آید. این نشان می‌دهد که هوا وارد ریه‌ها شده است. ۲ تنفس نجات‌بخش بدهید.
• این چرخه ۳۰ فشار و ۲ تنفس را تا زمان رسیدن اورژانس یا بهبودی فرد ادامه دهید.

انجام CPR روی کودکان (بالای ۱ سال)

هنگام انجام CPR بر روی کودکان (بالای ۱ سال)، مراحل زیر را دنبال کنید:

• ابتدا راه هوایی کودک را به‌آرامی با گذاشتن یک دست روی پیشانی و متمایل کردن سر به عقب و بالاکشیدن چانه باز کنید. هرگونه انسداد قابل‌مشاهده در دهان و بینی را بردارید.
• در کودکان، مشکلات راه هوایی و تنفسی شایع‌تر از مشکلات قلبی است، بنابراین انجام CPR همراه با تنفس مصنوعی توصیه می‌شود. پس از باز کردن راه هوایی، بینی کودک را با انگشتان دست بگیرید. دهان خود را روی دهان او قرار دهید و به آرامی و محکم در دهان او بدمید تا قفسه سینه بالا بیاید. 5 تنفس اولیه نجات‌بخش بدهید.
• پاشنه یک دست را در مرکز قفسه سینه کودک قرار دهید و به عمق ۵ سانتی‌متر فشار دهید که تقریباً یک‌سوم قطر قدامی خلفی (جلویی پشتی) قفسه سینه است. عمق فشار بسیار مهم است. اگر با یک دست به عمق ۵ سانتی‌متر نمی‌رسید، از دو دست استفاده کنید.
• فشارها را با سرعت ۱۰۰ تا ۱۲۰ بار در دقیقه انجام دهید.
• سپس، پس از هر ۳۰ فشار قفسه سینه، ۲ تنفس نجات‌بخش بدهید.
• این چرخه ۳۰ فشار و ۲ تنفس را تا زمانی که کودک شروع به بهبودی کند یا کمک‌های اورژانس برسد، ادامه دهید.

انجام CPR نوزادان زیر ۱ سال (روی نوزاد ۴ هفته‌ای یا بزرگ‌تر)

احیای قلبی ریوی در نوزادان (زیر ۱ سال) مراحل زیر را دنبال کنید:

• ابتدا راه هوایی نوزاد را آهسته با قراردادن یک دست روی پیشانی و بردن سر به عقب و بالا کشیدن چانه باز کنید. هرگونه انسداد قابل‌مشاهده در دهان و بینی را بردارید.
• دهان خود را روی دهان و بینی نوزاد قرار دهید و به‌آرامی و محکم بدمید و از بالا آمدن قفسه سینه مطمئن شوید. ۵ تنفس اولیه نجات‌بخش بدهید.
• دو انگشت خود را در مرکز قفسه سینه نوزاد قرار دهید و به عمق ۴ سانتی‌متر فشار دهید که تقریباً یک‌سوم قطر قدامی خلفی (جلویی پشتی) قفسه سینه است. اگر با نوک دو انگشت نمی‌توانید به عمق ۴ سانتی‌متر برسید، از پاشنه یک دست استفاده کنید.
• فشارها را با سرعت ۱۰۰ تا ۱۲۰ بار در دقیقه انجام دهید.
• پس از ۳۰ فشار قفسه سینه، ۲ تنفس بدهید.
• این چرخه ۳۰ فشار و ۲ تنفس را تا زمانی که نوزاد بهتر شود یا اورژانس برسد، ادامه دهید.

احیای قلبی ریوی فقط با دست (Hands-Only CPR)

احیای قلبی ریوی فقط با دست یک روش ساده‌تر از CPR سنتی است که تنها بر فشردن قفسه سینه تمرکز دارد و شامل تنفس مصنوعی نمی‌شود. این روش به طور خاص برای بزرگسالان و نوجوانان توصیه می‌شود.

ایده اصلی پشت Hands-Only CPR این است که برای چند دقیقه اول ایست قلبی، هنوز اکسیژن کافی در بدن فرد وجود دارد که می‌تواند از طریق فشردن قفسه سینه به اندام‌های حیاتی، به‌ویژه مغز، برسد و زمان بخرد تا کمک‌های تخصصی و پیشرفته‌تر برسند. در ضمن با فشردن قفسه سینه و ماساژ قلبی، ریه‌ها نیز تهویه می‌شوند.

سادگی CPR فقط با دست باعث می‌شود افراد بیشتری تمایل به انجام آن داشته باشند، زیرا پیچیدگی CPR سنتی (با تنفس مصنوعی) ممکن است با ایجاد ترس و تردید مانعی برای افراد عادی باشد.

احیای قلبی ریوی با تنفس مصنوعی (Conventional CPR)

CPR با تنفس مصنوعی روشی است که فشردن قفسه سینه را با تنفس نجات‌بخش ترکیب می‌کند. این روش اکسیژن اضافی را برای گردش در سراسر بدن فراهم می‌کند و به‌ویژه در مواردی که کمبود اکسیژن عامل اصلی ایست قلبی است، مانند غرق‌شدگی، مصرف بیش از حد مواد مخدر، یا ایست قلبی ناشی از مشکلات تنفسی، اهمیت پیدا می‌کند. این روش می‌تواند برای هر کسی که دچار ایست قلبی شده است، از جمله بزرگسالان، نوجوانان، نوزادان و کودکان، استفاده شود.

آموزش CPR با تنفس مصنوعی، اغلب برای افرادی که برای شغل خود به گواهینامه CPR نیاز دارند، ضروری است.

چه زمانی باید احیای قلبی ریوی را انجام داد؟

اگر فردی بیهوش است و به طور طبیعی نفس نمی‌کشد و نبض ندارد، CPR باید بلافاصله برای او آغاز شود. همچنین اگر فرد هیچ پاسخی به تحریک (مانند تکان‌دادن و صحبت‌کردن) نمی‌دهد و تنفس او غیرعادی، بریده‌بریده یا کاملاً متوقف شده است، احیای قلبی ریوی باید شروع شود. همیشه قبل از شروع CPR با اورژانس تماس بگیرید.

خطرات یا عوارض CPR چیست؟

CPR می‌تواند منجر به عوارض مختلفی هم در اسکلت بدن و هم در اندام‌های داخلی شود. بااین‌حال، باید تأکید کرد که فواید انجام CPR برای نجات جان فرد، به‌مراتب بیشتر و حیاتی‌تر از هرگونه خطر احتمالی است و عدم انجام آن به معنای مرگ حتمی است. این عوارض عبارتند از:

• آسیب‌های اسکلتی: آسیب‌های اسکلتی از شایع‌ترین عوارض CPR هستند. شکستگی دنده‌ها در حدود ۷۰% موارد و شکستگی استخوان جناغ سینه در حدود ۳۰% موارد اتفاق می‌افتند که این شکستگی‌ها اغلب به دلیل فشارهای طولانی‌مدت یا بیش از حد قوی بر قفسه سینه رخ می‌دهند.
• آسیب به اندام‌های داخلی (احشایی): آسیب‌های احشایی شامل صدمه و پارگی در اندام‌های داخلی مانند قلب، ریه‌ها، کبد و پریکارد (کیسه اطراف قلب) است. مطالعات نشان داده‌اند که صدمه‌های قلبی و ریوی در بیش از ۵۰% موارد CPR مشاهده شده‌اند. همچنین مواردی هموپریکارد (جمع‌شدن خون در کیسه اطراف قلب) نیز گزارش شده است.
• آسیب‌های ریوی: آسیب حاد ریه می‌تواند ناشی از فشارهای تهاجمی و تکنیک‌های تنفس مصنوعی نامناسب باشد. هموتوراکس (جمع‌شدن خون در فضای اطراف ریه) و پنوموتوراکس (جمع‌شدن هوا در فضای اطراف ریه) نیز از عوارض شناخته شده هستند که معمولاً به دنبال شکستگی دنده‌ها و آسیب به بافت ریه رخ می‌دهند.

توصیه تیم دارو دات کام به شما

ایست قلبی می‌تواند در هر زمان و مکانی، اغلب بدون هیچ هشدار قبلی، رخ دهد. در چنین شرایطی، هر دقیقه از اهمیت حیاتی برخوردار است. با یاد گرفتن CPR، شما به یک نجات دهنده تبدیل می‌شوید. دانش کمک‌های اولیه یک سرمایه ارزشمند و یک مسئولیت اجتماعی است. با افزایش آگاهی خود و اطرافیانتان در مورد CPR و سایر اقدامات اورژانسی، می‌توانید جامعه‌ای آماده‌تر و ایمن‌تر بسازید.

به یاد داشته باشید، در لحظات بحرانی، اقدام سریع و صحیح شما می‌تواند جان یک انسان را نجات دهد. آمادگی شما، می‌تواند تفاوت بین زندگی و مرگ باشد.